Karin Melcher

Ik hoor de kassamedewerker van de Aldi roepen: “Dat is dan 3 keer de woordwaarde!” Woordwaarde hoe?? Het bakje kwark ploft iets te snel in mijn boodschappentas. Ik duik op en kom tegenover hem staan. Achter de transparante houd-afstand-ruit zit die vriendelijke 40 plusser. Bijpassend salt-and-pepper haar, zongedroogde rimpeltjes op zijn voorhoofd. Boven het standaard mondkapje steken zijn vriendelijke blauwe ogen uit. Wij hadden het er net nog over dat zijn snelheid van scannen hoger ligt dan mijn inpaktempo vandaag. Hij zou zich aanpassen, zei hij beleefd. Nu kijkt hij trots, bijna triomfantelijk. Mijn blik gaat richting de band, het kwartje valt!

Hij heeft het over mijn chocoladeletters, ze liggen keurig op een rij boven zijn producten-scan-glas. Een week voor Sinterklaas is er weinig keuze. Na een kwartier zoeken tussen de letters heb ik de K van Karin, de L van Eline, de I van Mirte en de O van Simon bij elkaar gepuzzeld. Iedereen de P van Piet doen? SAAI! De blauwe, rechthoekige doosjes worden vanuit de onderkant feestelijk in de spotlight gezet door het rode scanlampje. Zijn ogen verklappen die dikke grijns achter zijn mondkapje: “Op deze manier kan je iemand wijs maken, dat hij één kilo chocolade krijgt.”

Scrabble onder werktijd, knap vindingrijk dit. Hij heeft heel scherpzinnig het woord K-I-L-O gelegd. Ik zeg verrast: “Wat grappig, je brengt mij op een idee. Dit is altijd zo’n gezellige periode, gelukkig vieren ze op school toch wel Sinterklaas.” Meneer Scrabble zegt: “Ja, alleen ben ik er deze week nog flink druk mee ’s avonds.” Ik: “Surprises maken voor school zeker?”

Meneer Scrabble: “Nee, mijn zoon denkt dat hij mij te slim af is en zomaar een zak vol cadeaus krijgt. Mooi niet! Ik maak er een hele escape room van. De zak gaat in een kist met slot. Mag hij eerst alle opdrachten oplossen. Dat wordt leuk.” Hiervoor heeft meneer Scrabble alles over. Zijn blauwe ogen stralen inmiddels helemaal van de voorpret. Inmiddels staat er een rij bij onze kassa en de zuchtende, eerst wachtende rolt al met zijn ogen van irritatie. Ook zo’n corona fenomeen, licht ontvlambare medemensen. Ik reken gauw af: “Dat klinkt geweldig, succes en heel veel plezier.”

Mijn moment: die toevallige connectie die mensen met dezelfde ondeugd, een overgrote portie fantasie en creativiteit, soms spontaan overvalt. Watkanwel-warriors. In tijden van wijblijventhuis en ikdoenietmeermee zijn ze schaars geworden. Glimlachend en met mijn hoofd vol ideeën rijd ik naar huis. De Sint inkopen verstop ik gauw. Ik start met de voorbereidingen.

Twee dagen later: escape room Piet is geweest. Mijn kinderen zetten de hele tent op de kop, van zolder tot doucheputje. De buit: 1 kilo chocoladeletters, 4 paar kerstsokken. Van hun zoektocht maak ik een hilarisch filmpje. Oeps, 2 uur voorbereidingen is maar 13 minuten escaperoomen. Onbelangrijk. Wat telt is hoe zeer wij hier samen van genieten. Wij vergeten die drie maanden thuisonderwijs, de coronabegrafenis van oma en de mammografie. In rare tijden zijn lol trappen en nieuwe herinneringen maken goud waard.    

Karin Melcher | passie: teksten schrijven, vertalen | werk: online marketing en content creator voor de Comafin Groep B.V. | profiel: LinkedIn | fascinaties: mijn kinderen, muziek, sprookjes, sport | toekomst: over 15 jaar weer terug naar mijn geboortestreek, de bergen in het mooie Sauerland.