Karin Winters

Eindelijk een keer iets afgemaakt.

Als ik ergens wereldkampioen zou kunnen zijn,  is dat in het niet afmaken van dingen.
Al jaren roep ik dat ik ga stoppen met roken. Soms waag ik weer een poging, slik ik kauwgum, plak een pleister en vind altijd wel een excuus om weer te beginnen.
Datzelfde geldt voor bewegen. Ik hou van zwemmen en waag soms een halfslachtige poging om in het water te liggen. Om 7 uur ‘s morgens is het heerlijk rustig in het zwembad en kan ik na 40 baantjes heel trots op mezelf zijn, zeggen dat het echt heel lekker is. Dat zeg ik twee weken en vervolgens draai ik me ‘s morgens weer om en denk….volgende week weer beginnen.
Die kilootjes die er teveel aanzitten, die wijntjes die minder moeten.
Echt,  ik begin aan van alles, neem me van alles voor en maak het niet af.

Onze maatschappij hecht grote waarde aan een “papiertje” dus besloot ik twee jaar geleden me in te schrijven voor een masteropleiding leren en innoveren. Daarmee deed ik afstand van mijn vrije tijd en zat gemiddeld 20 uur per week in de boeken (naast mijn “gewone werk”).

De afgelopen twee jaar moest ik mezelf regelmatig onder mijn kont schoppen als ik mezelf niet in beweging kon krijgen om te gaan schrijven. Wanneer ik huilde als er een paper onvoldoende was riep ik dat ik ermee zou stoppen. Als ik verschrikkelijk zenuwachtig zat te wachten op een uitslag van een paper mompelde ik: ‘als het een onvoldoende is geef ik het op’.
De eerste mislukte poging om af te studeren in september was de zwaarste tegenslag van afgelopen jaren. Ziek was ik ervan, dat portfolio dat niet goed genoeg was. Wat was ik boos op iedereen (behalve op mezelf).  Mezelf herpakken om in november opnieuw in te leveren, is echt heel erg moeilijk geweest. Regelmatig vroeg ik me dan ook af waar ben je aan begonnen?  Met name het schrijven van papers en portfolio’s vond ik een marteling. Hier moest ik echt de motivatie om door te gaan uit mijn tenen halen. Maar, het is me gelukt!

Het onderzoek naar het vergroten van mediawijsheid van leraren met behulp van een bordspel Spelender(media)wijs en mijn portfolio waren voldoende om de thesis te verdedigen. Op 4 december mocht ik de titel Master of Education for Learning and Development in ontvangst nemen.

Wat maakte dat ik dit wel afmaakte?
De steun van mijn omgeving, alles mocht wijken voor het studeren. Mijn netwerk (on- en offline) is zo belangrijk geweest. Elkaar pushen, elkaar schouderklopjes geven, bij elkaar uithuilen.
Ook heb ik ineens motivatie om te willen weten, ben ik nieuwsgierige en wil ik meer onderzoeken.

Nu zit ik wel met een nieuwe vraag: Wat wil ik worden en wie wil ik zijn? Hoe maak ik dat papiertje te gelde? Met die vraag in mijn achterhoofd ga ik komende tijd nadenken over mijn toekomst.

Maar voor nu, ben ik trots op mezelf. Ik heb eindelijk een keer iets afgemaakt!

16 gedachten over “Karin Winters”

  1. Avatar foto
    Roeline Jochemsen

    Het was voor mij een heel bijzonder moment om bij het einde van die tocht te zijn #verdedigingenuitreiking #Supertof

  2. Mooi verhaal Karin. En je hebt al veel meer dingen afgemaakt hoor. Alleen krijg je daar niet altijd een papiertje voor. Je bent een echte doorzetter.

  3. Zo terug kijken is ook wel heel mooi Karin. Nog even weten wat je er allemaal voor over moest hebben. En ja, nu verder. Ik ben heel benieuwd naar hoe het je zal vergaan in de nabije toekomst en blijf je natuurlijk volgen op je pad.

  4. Dus geen wereldkampioen meer! dat is dan wel weer jammer. Met warme belangstelling heb ik jouw niet afgemaakte #mijnmoment gelezen.
    Met de Master of Education for Learning and Development op zak, feliciteer ik je nogmaals van Harte! AfmakerT! X

  5. Ik ben ook trots op jouw ijver en doorzettingsvermogen. Je hebt met ere de titel Superwoman verdient. Laat los wat je met het papiertje wil… Er komt vanzelf dat ene op je pad waar je op wachtte

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven