Lisa Portengen

Het is 1992. Ik ben 19 jaar en zit in het eerste jaar van de Kleinkunstacademie. Een geweldige school, zo wordt ons al verteld in de eerste week door Ruut Weissman, de artistiek leider. ‘Dit is de mooiste studie die je kan volgen. Je bent gekozen uit 1000 mensen en je krijgt les van de beste leraren uit binnen en buitenland. Maar het wordt ook zwaar. Onbegrip van jouw omgeving. Je verandert. Als jij thuis komt en vertelt dat je op een matje hebt liggen ademen en via Ne me quitte pas van Brell God hebt gezien zal niemand je begrijpen.’

Een beetje gek vind ik het wel maar met  heel veel zin stort ik me er helemaal in.

In het tweede jaar neemt Ruut mij apart. ‘Er zit nog veel meer in jou. Laat je het nog zien aan ons?’ Ik straal en krijg tranen in mijn ogen. Wat heerlijk dat er zo iemand is in mijn leven die veel meer in mij ziet dan ik zelf kan zien.
Hij zegt ‘Weet je Lisa, jij hebt een heel specifiek talent. En pas als je 40 bent zal jij echt je talent gaan ontdekken. Dan komt alles samen.’

Ik was twintig! Hoe wist hij dat? En wat zou dat nog lang duren! Ik trok mijn tapschoenen aan en rende naar mijn les.

indekleedkamer

Het is 2012. Ik ben 40 jaar en ik zit in een kleedkamer van een theater. Twee geweldige vrouwen (Chantal en Filiz) maken mij op en kleden mij aan. Ik repeteer mijn tekst. Over een half uur ga ik op en laat ik een preview zien van de Smart&Sexy theatershow aan de vrouwelijke theaterdirecteuren van Nederland.
Ik ben nerveus. Zeker! Ik heb bijna 15 jaar geen theater gemaakt! Maar er is ook een rust in mij. Ik weet dat nu alles samen komt. Dat dit is wat ik ga doen. Vrouwen samen brengen in het theater en ze inspireren en verbinden. Ze laten ervaren hoe geweldig ze zijn. Magie!

Mijn moeder komt binnen met een Toi. Ken je dat? Dat is vaak een klein symbolisch kadootje dat de ‘artiest’ mee kan nemen op tournee. Ik maak het kadotasje open en er zit een fotolijstje in met een foto van mij en mijn vader die een paar jaar geleden is overleden. Achterop staat: ‘Papa is zeker trots op je en gaat me je mee op tournee’

Alles komt samen.  Nog even mijn mascara bijwerken 😉

15 gedachten over “Lisa Portengen”

  1. Avatar foto
    Danielle Portengen

    Mijn grote trots, niet alleen Ruud heeft en had vertrouwen in jou, maar papa en ik ook. Wees er zeker van dat hij met je mee op reis gaat en trots naar je kijkt. En ik volg je ook waar je ook bent, of ik zit in de zaal of ben bij je in gedachten.
    Van de maan en terug.
    Mama

  2. Lieve Lisa, wat mooi omschreven! En inderdaad zoals Harmke hiervoor al schreef: het leven begint pas bij veertig….wordt steeds leuker/interessanter….en ik kan t weten! Ik wens je voor 2013 heel veel superfijne “mijn momenten”!

  3. Avatar foto
    roos wattimena

    Mooi verhaal..En als ik je zie bij een reclame spot op TV..roep ik tegen iedereen die het horen wil…Zij paste vroeger op sharon & zeb..jij was het leukste oppas meisje die ze zich maar konden bedenken..Ze hadden altijd lol met jouw. dikke knuffel van Roos

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven