Dit jaar is teveel gebeurd om in één moment te vangen. Ik zou deze drie bijzondere momenten tekort doen.
Op 5 maart om 7:30 gaat de telefoon. Ik ben opa geworden van een prachtige kleindochter. In de auto en naar Italië waar zij en haar vrouw wonen. Mijn leven is verrijkt. Ik ben intens gelukkig. Ik kom tranen van geluk tekort.
Op 11 mei, mijn vader overlijdt. Zijn dementie was al jaren het obstakel voor een menswaardig leven. Die avond was ik bij hem, het ging al een week heel slecht. Ajax speelt, ik vertel hem het verloop van de wedstrijd. Hij hoort mij al dagen niet meer. Einde wedstrijd, ik zit bij hem. Hij ademt diep, kijkt mij aan, ik voel zijn angst, zijn strijd. Ik hou zijn handen vast. Zijn strijd. Het gaat snel, we zijn samen, hij kijkt me aan en hij vertrekt. In de serene rust van de avond besef ik de onomkeerbaarheid van de dood. Ik kom tranen van verdriet te kort.
23 september. De Dam tot Dam loop. Hier heb ik jaren naar toe gewerkt. Eindelijk, ik ben er klaar voor. Ik loop door de IJtunnel. De brassband speelt keihard en ik realiseer me dat ik dit doel gehaald heb. Het doel dat zover weg leek. Ik voel mijn tranen komen, tranen van trots.
Alles van het afgelopen jaar komt bij elkaar op een bedrijfsevent op 24 september. Omdat wij als team iets moeten doen dat ons opnieuw verbind is er gekozen om met elkaar naar een paardencoach te gaan. Vanuit de sensitiviteit van het paard kijken naar jezelf. Ervaren om een stap terug te doen in plaats van een stap naar voren. Leren dat volgen begint met de actie van weg te lopen.
Met name de weken na dit evenement ben ik me gaan realiseren wat deze middagsessie met me heeft gedaan. Aan de manier waarop ik leiding geef maar ook waarop ik me in het dagelijks leven probeer op te stellen. Het valt niet altijd mee om een stap terug te doen. Ik ervaar echter wel dat geduld wordt beloont. Er zal altijd iemand anders een stap vooruit doen. Dan pas wordt het interessant.
Luc Timmermans: echtgenoot van Maritza, vader, opa, vriend, levensgenieter, het liefst met mate(n). Directeur van Ilpra Benelux BV.
Van vader, naar opa, naar zoon. Ik zou ook niet kunnen kiezen tussen die momenten. Heel mooi, Luc.
Mooi geschreven Luc. Wat een jaar is t geweest. Alle beste wensen voor 2018 en hopelijk tot snel!! xxx
Luc,
Je bent een mooi mens! Iemand die niet te beroerd is zijn emotie te tonen. Heb je enkele jaren geleden als “baas” leren kennen en heb er een vriend bij gekregen. Wens jou, Maritza en dierbaren al het goede en bovenal gezondheid voor 2018. Spreken elkaar snel weer.
Grt Egbert