24 juni 2015. Ik zit in een lokaal van de School van de Journalistiek. Om mij heen zo’n twintig studenten. Voordat het licht uitgaat, zie ik wallen onder ogen en steelse blikken. Zenuwen worden weggekletst tot de lichten dimmen. Stilte. Dan: voetstappen. Op het scherm een mysterieuze kale man. Een koffertje. Een bureau. Het logo.
De pilot van de Boekenbaas is een feit. Ik moet huilen.
De Boekenbaas is het resultaat van een jarenlange frustratie van mij. Waarom schrijven kranten nauwelijks meer over kinderliteratuur? Waarom wordt er in Nederland maar tien dagen per jaar – tijdens de kinderboekenweek – aandacht aan jeugdboeken besteed? Waarom is er niet een kinderboekentelevisieprogramma dat maandelijks leerlingen, ouders en (aankomende) leerkrachten bij praat over de leukste, mooiste, spannendste en grappigste kinderboeken die er bijna dagelijks verschijnen?
Dus ging ik praten. Met uitgevers, tv-producten, collega-schrijvers, scholen. En al snel werd mij duidelijk: iedereen wil zo’n programma, maar niemand wil er voor betalen. En als men al wil praten over sponsoring, dan moet er eerst een pilot zijn. En een pilot kost geld.
Vier jaar lang bleef het bij gesprekken en ik raakte steeds gefrustreerder. Totdat ik als gast terecht kwam bij CampusTalk, een programma dat studenten van de School voor Journalistiek wekelijks maken in hun eigen studio. Na mijn bijdrage (over het belang van bibliotheken) klampte ik één van studenten aan en vroeg wie er verantwoordelijk was voor de programmering. Ik pitchte mijn idee en er werd instemmend geknikt. Ja, hoor, een pilot maken, dat kon hier wel. En zelfs op korte termijn. Voor niks. Er was echter één voorwaarde: de studenten moesten het niet alleen maken, maar ook bedenken. Van begin tot het eind. Ik mocht meekijken en mijn mening geven, maar dat was het. Het werd ons programma, niet het mijne.
Ik ging akkoord. En zij gingen aan de slag. Naast hun studie. Naast de dertien afleveringen Noon – een tv-programma voor 10 tot 12-jarigen – die ze ook moesten maken. In tijd die ze niet hadden, bedachten en ontwikkelden ze de naam en het concept, filmden, presenteerden en monteerden ze de items en ontwierpen en bouwden de bijbehorende website. En drie maanden lang fietste ik één keer in de week naar De Uithof om het proces te volgen, mee te denken.
Vandaag, 24 juni, is de laatste keer. Ik zit de zaal en zie de pilot tot leven komen. Items over jeugdboeken komen langs, collega´s worden geïnterviewd, kinderen gefilmd. Het is alles wat ik bedacht heb dat het zou moeten zijn en meer. Ik kan mijn emoties niet bedwingen en ik huil. Aan het eind sta ik voor de groep en zeg dat ik fucking trots op ze ben.
Tien minuten later staat de pilot online op deboekenbaas.nl en kan de hele wereld meekijken. Binnen een week nemen mogelijke sponsors contact met mij op. Ze willen allemaal praten. In 2016 worden er knopen doorgehakt en krijgt het programma een maandelijks vervolg.
Marcel van Driel is jeugdboekenschrijver van – onder andere – de Superhelden.nl-trilogie, spreker en Waanzinnige plannenmaker.
Geweldig!
You’re the boss! Wiehoeee!
Tof Marcel!
Gelukkig, ik dacht dat De Boekenbaas inmiddels een stille dood gestorven was… maar hij is nog springlevend! Succes met het project. Ik wacht de ontwikkelingen in 2016 af. Ben erg nieuwsgierig naar het vervolg.
Heerlijk dit!
Je bent geweldig! (en die studenten ook!!!)
waanzinnig mooi
Waaahaaaaa wat fenomenabelfantastisch!!!
Hoi Marcel, wat super!! Ik heb de link inmiddels op m’n Yurlspagina staan,zodat de kinderen van De Wegwijzer Asch er óók makkelijk bij kunnen!
Wat gaaf!
Ook in Zwitserland volgen we (ik) je op de voet.
Vergat ikke daar nog te zeggen trots op je toe zijn?
ik hou ervan! Doorzetten, de onverwachte flow, de ontroering bij het resultaat. Mensen met passie in hun donder die volharden… Ik vind het prachtig; jouw moment
Yessss!
Zo inspirerend hoe je gewoon doet wat je graag wilt!
Als een echte Superheld.
Moet vaak aan jouw verhaal denken Marcel. Het laat zien dat niets onmogelijk is en dat je dromen moet waar maken. Kleine stapjes, dan komt het vanzelf. :))
Zo wat geweldig nieuws na zo lang hunkeren en leuren. U bent baas.