Enorm genieten op kleine schaal.
Ik word oud geloof ik. Steeds vaker laat ik dingen aan me voorbij gaan. Ik kan en wil niet meer overal bij zijn. Ik begin hardgrondig voorstander te worden van wel afgewogen saaiheid. Ik denk maar zo: “Iemand die last heeft van saaiheid kijkt gewoon niet goed genoeg naar de mooie kleine dingen die aan je voorbij trekken”. Mijn wereld kan op dit moment even niet klein genoeg zijn. Heb chronisch tijd tekort en maar een paar plannen, op bijzonder kleine schaal en zelfs daar kom ik nog niet toe. Dus ik vrees dat mijn bijdrage voor ‘mijn moment van het jaar’ dit jaar niet gaat spetteren. Of is dat nou juist de essentie van dit initiatief en hoeft niet alles zo bombastisch te zijn om van betekenis te zijn. Dit jaar ben ik van de kleine dingen gaan houden. Bijvoorbeeld rustig samen met mijn vrouw op de bank zitten. Voor een hyperonrustig type zoals ik, zijn dat de memorabele momenten. Vroeger kon ik dat niet. Nu wel.
Mijn grote moment, één moment, heb ik dit jaar dus niet en ik ben daar bijna trots op. Toch zijn er wel momenten die grote indruk hebben gemaakt. Hele mooie momenten, hele verschrikkelijke momenten, hele leuke momenten en een combinatie van dit alles.
Deze zomer opeens het bericht dat de man van mijn favoriete collega plotseling was overleden en het uitvaartfeest dat daarop volgde. Ik weet helemaal niet of ik het zo mag noemen, maar het had echt helemaal niets van een kille uitvaart. Jammer dat hij er zelf niet bij kon zijn. Zo mooi en triest te gelijk.
Niet lang daarna volgde weer een uitvaart. Ook dit werd een van de meest indrukwekkende uitvaarten van mijn leven. Het ongeboren kindje van een goede vriendin haalde de bevalling niet. Hoe broos is het leven af en toe. Onwillekeurig kijk je dan naar je eigen situatie. Wat is het toch fijn als alles wel goed gaat. Dat is niet saai, dat is zien wat voor mooie dingen zich allemaal aandient om van te genieten. En als je bang bent dat je leven te weinig verrassingen oplevert, dan ga je toch gewoon een klus doen voor een grote ziektekostenverzekeraar. Never a dull moment there! De afgelopen tijd heb ik ook hier professioneel grote slagen gemaakt.
Tegenwoordig richt ik me namelijk helemaal op het thema ‘Modern Vakmanschap’.
Wel eens over nagedacht: “Wie verstaat er tegenwoordig nog echt een vak, wie kan er hier nog wat?” Deze vraag stel ik regelmatig al eerste bij mijn klanten. Het is verbazend hoe de teksten binnen enkele minuten veranderen van: “Wij hebben natuurlijk de beste mensen”, naar “Ach sommige mensen kunnen toch nog wel wat leren”, tot “Eigenlijk hebben we een ernstig tekort aan wat we eigenlijk nodig hebben!”
Woorden als leiderschap en talentontwikkeling zijn zo 2012. Vakmensen die vakmanschap tonen, dat willen we. En dat zit hem niet in bombastische zaken, dat zit hem in details. Die details leren zien, dat is hard werken. En daarna hard genieten als het allemaal klopt.
