Martine Hamminga-Millet

Ik luister naar het gefluister…..

Met een onbehaaglijk gevoel van schaamte bedekt met een warm dekentje, ook wel het manteltje der liefde genoemd, geef ik het toe: Ik ben een bedrieger, ze komen er nog wel achter.
Ik ben echt niet zo enthousiast in het echt. Martine, ach die is alleen maar vrolijk, kan alleen maar geven, streeft naar een wereld die nooit kan bestaan.

En het gekke is, ik………..ik luister.
Ik vind ik het heel gewoon deze uitspraken aan te horen en sterker nog, ook te geloven.
Het klopt toch? Ik kan het toch niet. Jij? Jij die…. Die…. En ook nog die…. Pfffffff, dat lukt je nooit. Begin er niet aan. Stop ermee.

Toen ik klein was heb ik het vaak gehoord:
Bie die ist aaltied aans dan ’n aander

(voor de mensen die geen Drents spreken, dit betekent iets van, Bij jou is het altijd anders dan een ander).

Ik weet nu dat er uniek bedoeld werd ☺

Jij moet zakelijker worden.
Jij moet beter leren focussen.
Jij moet leren dat dit is hoe het gaat, in de echte wereld.
Jij moet je kwetsbaarheid thuislaten, in een professionele omgeving is daar geen plaats voor.
Onder jouw enthousiasme schuilt een gelaagdheid.
Wen er maar aan, dit is inherent aan werken in het bedrijfsleven.

Naast de echte stemmen heb ik zelf ook alle kwelgeesten buitengewoon veel ruimte gegeven om hun hart te luchten. Zij waren op hun best, daarboven.
In mijn hoofd, op elke schouder een, een met klassiek donderwolkje en een scherpe vork en de ander voor het gemak ook met een klassiek donderwolkje en een nog scherpere vork. Beide denken ze te weten wat goed voor me is.

Ondertussen bleef ik lezen (Brene Brown) en nog meer lezen (nog meer Brene Brown). En werd het telkens een beetje stiller. Vooral op mijn schouders. De vorkjes werden lepeltjes.
De echte stemmen verstomden toen ik zei dat ik er genoeg van had.

Ik heb me voorgenomen: Ik luister er niet meer naar en ik conformeer me niet naar alle kleuren van de kameleon omdat het toch zo lekker makkelijk is, of dat het altijd zo gaat, of gewoon dat ik naïef ben of erger nog. Dat ik het niet kan. Ik kan het en dit is hoe ik het doe!

Ik ben er klaar mee, stroop mijn mouwen op en durf op te staan voor waar ik in geloof en waar ik goed in ben en ook waar ik niet goed in ben. Mijn dromen, mijn zucht naar harmonie, mijn eeuwige drang naar erkenning en mijn volste vertrouwen in empathie en vertrouwen. En ja, ik kan beter geven dan ontvangen, so what. Dit ben ik.

Ik vier het graag, soms heel luid en soms heel zacht. Soms uitbundig en soms ingetogen. Ik kan het beide.

Luister naar het gefluister voordat het begint te schreeuwen.

Dit is genieten.
Ik ben er .
100% Martine.

Martine Hamminga-Millet, 43 jaar, geboren in Zuid Afrika, moeder van twee kinderen, woont in het prachtige Zuidlaren. Ademt gastvrijheid, is extravert, dol op wijn en spijs, 100% optimist, verbind alles met alles, denkt in kansen en mogelijkheden en is op zoek naar een nieuwe baan. Met veel plezier organiseer ik samen met Jarno Duursma en Antje Meindersma elke zes weken SMC050 in Groningen.