Van derdelijns gezondheidszorg naar eigenwijsheid
Mijn Moment van 2013? Dit moment. Ik heb geleerd om met al mijn aandacht en heel mijn hart in het moment te leven. Door te mediteren, te vertragen en af te stemmen op mijn gevoel en mijn eigen natuurlijke ritme in plaats van maar te blijven doorrennen. Natuurlijk vind ik mezelf nog regelmatig terug in vooral-niet-te-vergeten boodschappenlijstjes en o-zo-belangrijke gedachten. Maar de basis is Nu.
Toch is vandaag meer Mijn Moment dan andere momenten. Want sinds deze ochtend doe ik het officieel weer zelf.In mij danst en zingt het. “Whoa-oa-oa!! I feel good, I knew that I would now.” (James Brown).
Vanmorgen besloot Dr. J.W. Renes, hoofd van het Centrum voor Bipolaire stoornissen en tevens mijn behandelend psychiater, mijn dossier te sluiten omdat ik ‘kostbare tijd innam van mensen die het écht nodig hadden.’ Haha, toen ik vorig jaar zelf besloot om al mijn medicatie af te bouwen en het op eigenwijsheid en zelfhelend vermogen te doen, moest ik nog schriftelijk akkoord moest gaan met de pillen die ik zou gaan slikken als ik een terugval zou krijgen. Maar vandaag werd ik per direct uitgeschreven. Mijn eigenwijsheid en zelfhelend vermogen bleken beter te werken dan alle behandelingen en medicijnen bij elkaar: ik ben nu ruim een jaar medicijnvrij!
Het Centrum voor Bipolaire stoornissen is derdelijns gezondheidszorg met sterk gespecialiseerde zorg voor de ernstige gevallen. Dr. Renes vergeleek mij met iemand die de behandeling van een orthopedisch chirurg wil stopzetten om zelf te leren lopen. En daar een jaar later volledig op eigen kracht naar buiten loopt. Wonderlijk!
‘De bipolaire stoornis is een ernstige, chronische ziekte die niet kan worden genezen. Wel kunnen sommige symptomen met medicatie verminderen of verdwijnen en kunnen nieuwe stemmingswisselingen worden voorkomen.’, lees ik op internet. Alle soorten medicijnen die in mij op elkaar inwerkten veroorzaakten echter met name steeds meer symptomen, die vervolgens met nòg meer medicatie bestreden werden. Na een medicijnvergiftiging besloot ik dat het genoeg was. Ik ben een compleet andere weg ingeslagen. Een weg van gezonde voeding, meer rust en… meer Liefde! Meditatie, yoga en tantra werden mijn nieuwe medicijnen. En wat er gebeurde overtrof ieders stoutste verwachtingen: de mist in mijn hoofd trok op, de dagelijkse migraine verdween, mijn geheugen kwam terug en diverse ernstige chronische symptomen waarmee ik zou moeten leren leven, verdwenen als sneeuw voor de zon.
‘Detox’ is het woord wat 2013 voor mij samenvat: opschonen, cleansen en loslaten. Vijfentwintig jaar medicijnen en behandeling zijn niet zomaar uit je systeem. Stukje bij beetje ben ik nu mijn beschadigde, slecht werkende darmen en lever aan het reinigen van de opgehoopte chemische resten, in de hoop dat ook die weer gezond worden en hiermee ook de laatste hardnekkige symptomen zullen verdwijnen.
Ik voel me goed! Ik trek steeds meer cliënten die begeleid willen worden in vergelijkbare processen en persoonlijke veranderingen willen aanpakken vanuit een fysieke ingang (lichaam, voeding, detox en meditatie). Het is een beetje onbescheiden, maar ik wou dat ik mezelf als coach had gehad!
Ik?
Naturally born Wild. Brutally vulnerable. Passionfoodoholic. Raw chocolate. Detox. Vitality. Transformation. Life & soul coach bij ActWild.
Brok in mijn keel lieve Minke. Mega trots op je. Ik hoop dat je met je verhaal heel veel mensen kan inspireren en de weg naar (zelf)heling kunt wijzen. Dikke knuffel.
Diepe buiging. Wat knap van je. En wat goed dat je anderen hierin kan coachen. Een paar namen schieten mij te binnen die ik zo aan je zou doorverwijzen. Helaas zijn zij er niet meer.
Dit geeft veel hoop voor mensen die in een vergelijkbare situatie zijn… echt super dat je deze weg hebt gekozen… daar kun je heel veel mensen mee helpen.
Wow, wat bijzonder en inspirerend Minke!
Trouw zijn aan jezelf en altijd je eigen weg gaan, luisteren naar je hart, dat is jouw mooie boodschap. Dankjewel voor jou moment en een heel mooi 2014 gewenst.
Lieve Minke, vol trots heb ik gezien hoe je ‘eigenwijs’ je medicijnen afbouwde. Je ging al heel jong je eigen weg en die eigenwijze weg heb je gelukkig terug gevonden. Het gevecht tegen de medicijn-oplossing van veel ‘deskundigen’ is niet makkelijk, zeker als het om jezelf gaat. Want niemand kan zeggen wat de gevolgen zijn! Je hebt dat gevecht glansrijk gewonnen!
Trots ben ik, om naast je te lopen.
Krachtige en bewonderenswaardige stappen en mooi dat je er nu anderen mee helpt!
Wat een prachtig verhaal en wat geweldig voor jou.
Kritisch zijn over wat je wordt voorgeschreven is altijd goed en elkaar helpen dit te kunnen zijn is erg mooi.
Wel benieuwd hoe je dit vertaald naar anderen want jou weg is niet per definitie ook de weg voor anderen.
Wow, ik volg je al een flinke tijd op instagram, en je inspireerd mij met heerlijke foto’s van eten. Ik had geen idee wat jouw verhaal was. Petje af!
Dank Minke, wat een pracht mens ben je.
Ik hou van je Food inspiratie en creaties.
Vol passie
Liefs.
Dit is een belangrijk verhaal om te delen. Veel meer mensen worstelen hiermee. We moeten gaan uitvinden wanneer medicijnen echt nodig zijn en wanneer zelfheling beter werkt. Super dat jij hierover vertelt. Hier kun je veel mensen mee gaan helpen. Er ligt een mooie weg voor je…
Wát een mooi moment! Dat deel ik graag met je 😉 en wát een stoer verhaal. Shivers …….
Prachtig! Ik weet uit eigen ervaring hoe krachtig meditatie en yoga werkt. Voor je lichamelijke en geestelijke gesteldheid en om je angsten grondig aan te pakken. Want iedereen heeft angsten die je belemmeren. Fantastisch dat je dit deelt en mensen zo inspireert en helpt.
Wat mooi Minke! Ik ben diep onder de indruk en snap nu nog beter het verhaal achter de prachtige foto’s die je deelt op Instagram. Wat ben jij een goeie coach voor jezelf!
Wow ontroerd! Een oprecht, open en kwetsbaar schrijven – Respect voor jou! Ik wens je nog veel meer moois voor het komende nieuwe jaar. YOU GO GIRL!
Wow… Je moet het maar doen!
Een hartstikke dikke proficiat, Minke!
Tot een volgende keer, dikke knuffel.
You Are So You, ik ben trots op je en hemels verguld je te hebben ontmoet dit jaar. De inspiratie kolkt, borrelt en meandert…
Mooi lieverd! 3
Wauw wat een kracht!
lieve Minke, wat heerlijk om dit te lezen !!! je bent inderdaad een prachtig voorbeeld voor velen van ons.
ik hou van je mijn sister XXX
Bedankt voor alle prachtige reacties op dit openhartig delen. Ik ben er stil van…! Ik vond het spannend om dit persoonlijke-achter-de-schermen-stukje ‘open te gooien’ maar tjee, wat heeft het veel opgeleverd. Ik heb ook veel persoonlijke reacties gekregen van mensen die hun verhaal deelden of die het als stimulans ervaren om vergelijkbare stappen te zetten.
Het klopt wat Erik Visser in zijn reactie zet, dat mijn weg niet persé die van een ander is. Sterker nog, ieders weg is totaal verschillend. Wat mij heeft geholpen hoeft niet voor een ander te werken.
Wat ik zelf heb gedaan is écht naar mezelf gaan luisteren en me afvragen waar IK nou echt behoefte aan had, wat ik dacht dat mij zou helpen. Dat was destijds als eerste een maand er tussenuit, naar Frankrijk, waar ik tot mezelf kon komen, veel gewandeld en dagelijks gemediteerd heb. Daarna heb ik stukje bij beetje verdere stappen gezet en het afbouwen van medicatie (wat in mijn geval best een risicovol proces was) heb ik onder begeleiding gedaan.
Om terug te komen op hoe ik anderen hier in begeleid, dat is precies zo: met hen onderzoeken wat ze zèlf diep van binnen voelen dat ze zou kunnen helpen. En hen ondersteunen om dit voor elkaar te krijgen, ondanks alle beren op de weg.
En zoals ik laatst al op twitter schreef: éventjes groots veranderen en niet volhouden is een aanslag op je systeem. Beter kleine stapjes die beklijven. Daarin wil ik anderen graag ondersteunen, want uit ervaring weet ik dat dat helemaal niet makkelijk is. Ik ben heel blij geweest met de hulp die ik hierbij van anderen heb gekregen en wil anderen ook graag het benodigde steuntje in de rug geven. En misschien toch nu eindelijk maar eens dat boek gaan schrijven…! Dank jullie wel voor deze support. Minke Yama
Jee Minke, ik word er even stil van….
Ik wist dit natuurlijk allemaal niet van je. We hebben elkaar al zoooooo lang niet gesproken of gezien. Dit is een belangrijk verhaal, zeker nu met al die excessen op het medische vlak (en andere vlakken 🙁 ). Ik moet ook denken aan Fam die hetzelfde deed, maar dan met haar epilepsie, ze heeft zichzelf genezen verklaard en dat is ze ook. Je hebt heel veel te geven, dat had je al, maar met deze ervaring nog veel meer.
Knuffel voor je. Anouk