Wat een dag was dat, 28 februari 2017. Het was de, voor sommigen, beruchte derde dag van de wintersportweek. Niet zomaar een wintersportweek. De eerste wintersportweek voor Nora en Irene, de eerste keer op de lange latten, de eerste keer in een skilift, voor alles een eerste keer. En ook niet zomaar een wintersportweek. We waren ter ere van de 70e verjaardag van Olga’s moeder naar een heerlijk huis in Samoëns. Olga, de meiden, de zus van Olga, haar man en hun drie meiden, de moeder van Olga en een vriendin van haar moeder, en oh ja, de honden van beide gezinnen waren ook mee. Het huis was nog mooier dan op de plaatjes en bood alle gewenste comfort en ruimte om met zijn allen fijn in te verblijven.
De eerste dagen op de lange latten waren zonnig en zelfs warm, beneden in het dal was het 17c en alles verliep op de spreekwoordelijke rolletjes. Ik had echter in de verwachtingen al gezien dat het weer behoorlijk om zou slaan. Die dinsdag, 28 februari, daalde de temperatuur, kwam de bewolking binnenzetten en begon het te sneeuwen en te waaien. We hadden van te voren nog gecheckt of de les wel door zou gaan en dat was gewoon het geval dus we waren gezellig met zijn allen boven op de berg.
De wind werd echter steeds een beetje harder tot op een gegeven moment de sneeuw horizontaal voorbij kwam zetten en de temperatuur was eveneens zeer onaangenaam geworden. De meiden konden echter nog gewoon gebruik maken van de sleepliftjes tot ze daar bijna letterlijk uitwaaiden. Uiteindelijk werd de les ook figuurlijk afgeblazen, het waaide te hard, het zicht was te slecht en de les had de niet bedoelde dimensie van overleven erbij gekregen.
Na een opwarm en schuilronde in een van de berghutjes, uiteraard met warme chocolademelk, was het tijd om de lift naar beneden te nemen. Tenminste, dat was de bedoeling, want toen we bij de lift aankwamen ging deze met horten en stoten door de kracht van de al eerder genoemde wind. Geruime tijd later stonden we echter weer veilig beneden in het dal, een ervaring rijker, sterker nog, een vuurdoop voor alle meiden die ze nog lang zal heugen. Hun eerste week wintersport was in ieder geval een bijzondere.
Raymond houdt zich bezig met de menskant van ont-wikkeling, is voormalig Nederlands kampioen snowboarden, woont samen met Olga en de hond Fanu en om het weekend met Nora en Irene.
Spannend toch wel ff! Ik ga komende maand voor het eerst ooit…hoop dat het toch net ff beetje beter weer blijft ?
Mooi avontuur
Mooi hoeveel dankbaarheid er in je tekst is. Gewoon hoe een eerste keer een avontuur werd, wat nu een mooie herinnering samen is.
Wat een heerlijk spannend moment