“Vloeken is aangeleerd” lees je wel eens….maar vandaag kon ik een klein vloekje niet onderdrukken! Het bericht dat Cees van der Pluijm was overleden kwam als een donderslag bij heldere hemel!
Wie was Cees? Zoals hij zichzelf omschreef was hij Parkdichter bij Sonsbeek Park, Docent Poëzie, Beschouwend Schrijven en Kunst- en Cultuurgeschiedenis bij HKU | Theater en Schrijver, presentator, dagvoorzitter, communicatietrainer, coach, trainingsacteur, uitgever bij Pluijm Producties, taal & communicatie en nog zo ’t één en ander dat hij niet de moeite waard vond om te vermelden.
Cees was Parkdichter bij Sonsbeek Park en naar aanleiding daarvan wilde ik ‘ns een fotoportret van hem maken. Vond ie prima en of er dan ook een sonnet van hem bij mocht….Tuurlijk Cees, dat doen we.
We gingen elkaar steeds vaker zien en maakten kleine plannetjes: hij schrijft en ik fotografeer…en dat moet een eenheid worden. Maar eerst moest zijn boek “Radio Kootwijk” af en daarna zouden we onze plannetjes uitwerken en aan de slag gaan.
Hoe anders is het gelopen: het eerste exemplaar van zijn boek werd op vrijdag 24 oktober jl. aangeboden aan prof.mr. Pieter van Vollenhoven in Gebouw A van Radio Kootwijk en gepresenteerd aan de vele genodigden die aanwezig waren. Dat was zijn dag en hij genoot zichtbaar van de belangstelling. De zaterdag en zondag was hij wederom in Radio Kootwijk te vinden en signeerde met elan de verkochte boeken aan de vele bezoekers. Op zondag hadden we even contact en met trots vertelde hij dat er ca. 800 boeken door zijn handen waren gegaan en dat hij fysiek “kapot” was.
De volgende dag lees ik op Facebook zijn woorden: “Vanmiddag met gillende sirene onverwacht naar het ziekenhuis gebracht wegens acute pijnklachten. Onderzoek leidt tot vermoedelijk alvleesklierontsteking. Ik moet nog even blijven voor pijnstilling en verder onderzoek. Svp geen vragen stellen. Geen bezoek, ben morgen weer thuis”.
Even stil en dan de volgende dag: “Ik kan niks meer, ben opeens 20 jaar ouder, kan me niet eens zelf aankleden, afdrogen of douchen. Mag voorlopig niks eten of drinken, nog geen druppel water. Lig aan de infusen en heb veel pijn. Dag!”
En nog een dag later: “Nou, de sonde zit erin, ik kan weer gevoed worden. Hier eindigen de medische communiqués. De eerste drie dagen zijn kritiek. Tot later, of tot niet”.
Op 14 december overleed Cees. Ik zal hem missen: we hadden een soort haat/liefde verhouding maar dan van het vriendelijke soort en met respect voor elkaar. Cees kon nogal ‘ns stevig tekeer gaan over ons koningshuis, slingerde af en toe zijn niet mis te verstane meningen op Facebook en daar reageerde ik dan weer kritisch op. En ook dit was Cees die op mijn aandringen een post verwijderde: “Uit respect voor jou heb ik het bericht maar weer verwijderd René, maar ik houd mijn twijfels. Laat ik mild zijn: het zijn marionetten en wij trekken aan de touwtjes, maar we zouden dat niet moeten willen”.
Onze plannetjes gaan niet door…..
R.I.P. Cees van der Pluijm.
Mijn naam is René Wouters, alweer 9 jaar gepensioneerd en ‘druk druk druk’ met vooral social media, fotografie en een combinatie daarvan.
Het licht zo dicht bij elkaar…en dan neemt de dood ineens gewoon de regie over
Hoe mooi kan een persoonlijk I.M. zijn.
Mooi beschreven verhaal van een trieste situatie René
Mooi om hem te eren hier.
Prachtig René
Fijn om te lezen dat hij zijn boek mocht afmaken en dat hij de eerste momenten van succes ook kon meemaken. Maar dan die omslag en race naar een plotseling afscheid is heel triest. Ik wens zijn familie en zijn vrienden heel veel sterkte met het verlies.
Zijn mooie boek over Radio Kootwijk heb ik net besteld. Ik wil heel graag het door hem geschreven verhaal lezen, voelen….
wat gaat je pad soms ineens anders….sterkte en dat woord omschrijft eigenlijk niet voldoende maar komt uit het hart.
Prachtig omschreven en toegelicht René.
Het is misschien weinig origineel maar inderdaad mooi, om iemand zo te eren
Wat een gemis voor jou René
2015 zal stiller zijn…
Harriet
Sterkte
Cees wordt gemist
En ooj dat zou m goed doeb
mooi persoonlijk en liefdevol opgeschreven Rene! #fotovanvriendschap
Geecondoleerd Met Cees , meteen valt het kwartje dat wij met / voor hem rond Radio Kootwijk zouden vliegen ….. Grtz, Kees
Mooi monument zet je hier neer.
Mooi gezegd: “soort haat/liefde verhouding maar dan van het vriendelijke soort” Konden mensen met verschillende meningen en overtuiging maar altijd zo respectvol met elkaar omgaan…
Mooi eerbetoon, René