2012 was een jaar vol tegenstrijdigheden. Waar bedrijven verdwenen, klanten uit de traditionele markt het zwaar hebben en dus minder uitgeven aan trainingen en opleidingen, mensen ontslaan en meer ellende laten zien. Machteloze politici, die geen van alleen in staat zijn onszelf uit de crisis te laten doen ontworstelen. Tegenstrijdig: enerzijds het gevoel van “ik heb jullie toch gewaarschuwd, lees mijn boeken en blogs hoe de dingen gewoon anders kunnen”, maar anderzijds is op deze wijze het gelijk aan je kant krijgen gewoon niet leuk. Het lijkt wel of er een totale politieke- en bestuurlijke gekte zichtbaar wordt: corruptie, stadskantoren van 200 miljoen neerzetten, scholen met meer onroerend goed dan leerlingen en een nieuwe kantoor van de Europese Bank van 1,2 miljard Euro. En dat terwijl er steeds meer mensen en bedrijven onder een groter wordende druk komen te staan. Ook wij ontkomen niet aan het nog scherper kijken naar je operatie en zeuren over kosten. Zeuren, zo ervaar ik dat. Liever kijk ik vooruit, naar kansen en nieuwe mogelijkheden. Naar nieuwe samenwerking. Gebaseerd op wederzijds respect en vertrouwen.
Mijn ‘moment’ (gelukkig zijn het er wel een paar, dus ik moest nog even goed kiezen) was toch de roadshow in december rondom het door ons vanuit de Stichting Society30 uitgegeven boek “The Serendipity Machine”. Net zoals vroeger met mijn band door het land crossen en optreden. Het verhaal en de kennis te delen. Leuk om weer andere ZP’ers te ontmoeten en om de verschillen in de netwerken in bepaalde steden te zien. Mooi om eens als ‘bezoeker’ al deze Seats2meet locaties te ervaren. Ik ben trots op wat onze Seats2meet.com operators doen…
Privé was mijn ‘moment’ de reis naar Nepal deze zomer, waar ik mijn vrouw ging ophalen die daar een paar maanden als vrijwilliger in een ziekenhuis had gewerkt. We zijn samen door het land gereisd en die ervaring zet de zaken, waar we ons normaal mee bezig houden in Nederland, toch wel in een ander perspectief. Wat hebben wij toch een welvaart. En wat zijn de mensen in Nepal toch vriendelijk, respectvol naar elkaar en heerlijk chaordisch. Ook hier enorme tegenstellingen: naast de rivier het lichaam van de overledene verbranden en de as naar de ‘bron’ letterlijk te laten terugspoelen, terwijl tegelijkertijd kinderen tussen de as resten in het water duiken naar eventuele kostbaarheden, om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien.…
2013 wordt toch voor ons het jaar van het buitenland. Nederland, hoe jammer ik dat ook vind, staat gewoon een paar jaar stil als land. Dus moeten we vanuit ons ondernemerschap verder kijken. Via het web gaat dat echt prima. We gaan open met S2M in Japan en misschien wel Suriname en de Verenigde Staten. Op locaties waar ik nog nooit ben geweest. Dat is internet. Dat is Society30. En dat vind ik mooi!
Volg je nu al een paar jaar met bewondering Ronald, ongelooflijk wat je samen met de mensen om je heen hebt gepresteerd. En ik twijfel er ook niet aan dat je dat ook in het buitenland gaat doen. Daar waar jij buiten de grenzen kijkt, probeer ik het op lokaal niveau. Niet altijd met evenveel succes maar wel met het geloof dat het anders kan en moet, met passie en met plezier. Op een mooi 2013!