Nog een tweede cappuccino dan maar. Om even tot 10 te tellen, om niet gelijk in de verdediging te schieten. Want ik heb helemaal geen zin om mezelf te verantwoorden en al zeker niet naar een ander. Ik ken hem notabene pas net. Toch komen zijn vragen over mijn carrière hard binnen. Waarom ik geen boek schrijf. Waarom ik geen partner bij een bureau ben. Met alle goede bedoelingen, maar ik merk dat ze me irriteren. Dat ik er geen raad mee weet.
Stamelend antwoord ik, dat ik alles al heb. Dat ik gelukkig ben. Dat ik liever inhoudelijk aan het werk ben dan dat ik aan het managen ben. Het komt er verdomme ongelukkig uit.
Dit jaar zijn we na de zomer nog harder dan het jaar daarvoor uit ons – noem het gezinsritme – getrokken. Daarvoor wist ik mijn baan, onze vier kinderen en een druk sociaal leven altijd feilloos te combineren. Maar we hebben alles opnieuw moeten herijken.
Toen het na de zomer weer slecht ging met onze oudste, was ik heel duidelijk in mijn keuze. Waarom voelt het minder werken het kiezen voor alles wat ik lief heb dan als falen?
Haastig drink ik dat laatste kopje op. In de auto schiet het door mijn hoofd: “wacht maar tot ik groot ben” …..
Roos van Vugt roosknows.nl. Social media strateeg bij SocialEmbassy, daarnaast het liefst in onze keuken of in die van goede vrienden te vinden. Ik ben moeder van een kwartet: Wessel (9jr), Julia (7), Amelie & Lucas (4). Op onze dijk staan Amsterdammertjes, maar we wonen in Durgerdam. We hebben besloten daar samen oud te worden.
Volgende keer wellicht antwoorden met; ‘goed idee, bedankt voor jouw enorme compliment en vertrouwen in mij, nooit aan gedacht zeg, hoe stel je je dat dan voor?’ Om vervolgens nóg meer van je cappuccino te genieten.
Lieve Roos,
You know best. Het is een gevoelig equilibrium, hoop dat jullie het spoedig hervinden.
Dat gesprek leek wel een sollicitatie. What’s with the 3rd degree, man?
Groetjes
Wouter
… dan verover je nog meer harten met wie je bent Roos :-))
Never grow up! Een heel mooi 2014 gewenst!
Jouw verhaal is zoooo 2013. Voor je het weet ben je groot. Maar wat dan? 😉 Mooi, en deels herkenbaar, verhaal!
Heel mooi zoals je schrijft over die spagaat tussen werk en kiezen voor de dingen die je lief zijn. Dank voor het delen van je moment.
Mooi geschreven Roos. Waarom jij geen boek hoeft te schrijven, omdat anderen een boek over jou zouden moeten schrijven. 🙂 Mooi 2014 toegewenst. Groet Onno
Wat Kim zegt 😉 Volg je hart.
Jammer dat we in deze maatschappij (nog) beoordeeld worden op onze carrièrestatus en prestaties. Mooi verhaal, Roos. Rust en balans met de mensen die je lief hebt is zo veel belangrijker!
Het is zo herkenbaar wat je schrijft Roos! Vanaf direct niet meer uitleggen, verantwoorden en schuldig in spagaat liggen! Wordt gelijk ook mijn voornemen! Wat je hart je ingeeft is goed!
Wat Kim en Tom zeggen: volg je hart en geniet van elkaar!
Lieve Roos, wat je doet, doe je goed! Je gezin, werk en alles wat daar bij komt kijken. Enne, wie schrijft er nou nog een boek?? X
Twijfel alsjeblieft nooit aan de liefde en de keuzes die je daar vanuit maakt wat de wereld ook voor verwachtingspatroon van je heeft.
Ik herken je strijd Roos. Die geoliede machine werk, sociaal leven en privé blijft alleen draaien zolang thuis alles goed gaat en ook op rolletjes loopt. Als dat even niet zo is treedt de rem in werking, en kies je voor wat je het liefst is. En geloof me als ik uit ervaring spreek; Ze worden echt groter, de zorgen worden ‘anders’ en vanaf dan kan Roos weer de wijde wereld in die ze nodig heeft om zich ‘çompleet’ te voelen.
Spreken vanuit je hart, kiezen op gevoel en gaan voor wat je het allerliefste hebt. Inspirerend en een voorbeeld!
Respect
Roos, als er een ding is wat ik afgelopen jaar geleerd heb is dat ik niets hoef uit te leggen, behalve als ik dat wil. 😉 en je gevoel volgen is toch altijd het beste?
Wij mensen zijn keuze-dieren. En als het er op aankomt zijn onze keuzes heel erg beperkt. Kiezen voor je dierbaren is eigenlijk geen keuze. Het is gehoor geven aan de roep van je hart. Wie mag dat in twijfel trekken. Zelfs jijzelf niet. Veel liefs van Huub
Falen is niet kiezen voor alles dat je lief hebt… Je mag dat gevoel dus rustig inwisselen voor trots!
Never grow up, dat doen anderen wel.
Ik vind je al heel groot Roos. 🙂
Je raakt me! Een duivels dilemma, maar voor mij overduidelijk. Dank!
Mooi. Jij komt er wel ;))
Eens met alle voorgangers 🙂
“Pick your battles” someone has told me.
Je doet het verdomd goed! Trots!
Beste Roos, prachtig en krachtig beschreven. Leer de lat lager te leggen, dat geeft voldoening op alle fronten. Ik spreek uit ervaring. And remember, life is all ‘bout priorities!
Lieve Roos, mooi hoe je altijd weet te beschrijven wat er in je omgaat. Gelukkig ken ik je goed genoeg: ik hoef me geen zorgen te maken over de keuzes die op je pad komen. Je blijft me inspireren. Liefs.
Knuf. Omdat je weet dat bij velen het verantwoorden helemaal niet hoeft. Die kijken naar je een weten direct dat je goed doet. Xx
Alsof partner bij een bureau en het schrijven van een boek de hoogst haalbare doelen zijn. Lekker doen zoals jij het wilt! Maak er mooi 2014 van!