Sandra was een heel leuk meisje, nu een prachtige vrouw
En alles wat ze nu heeft, is wat ze hebben wou………………..
Vijf jaar geleden zong mijn beste vriendin Jeanne deze regels op mijn veertigste verjaardag. Giorgio was de DJ. Het was een geweldig feest. Het was een geweldig jaar. Het jaar daarna. Waren ze er allebei niet meer. Mijn beste vriendin. Mijn lieve man. Dood.
Deze maand op 1 december was Giorgio zijn veertigste verjaardag. Ik denk aan de grapjes die we samen zouden maken. Het grote feest dat ie niet zou willen en wat ik toch zou organiseren. Ik hoor wat hij zou zeggen. Ik hoor nog heel vaak wat hij gezegd zou hebben. En ik weet ook nog precies hoe hij voelt als ik mijn ogen dichtdoe.
Dit jaar was het jaar van ons boek. Midden in ons gelukkig leven, is de titel. Mijn teksten. Alex haar tekeningen. Een eenmalige uitgave van 300 stuks. Het boek voelt als ruimte maken voor leven na de dood. Giorgio is doodgegaan. Ik ben niet gestopt met leven. Door de uitgave van mijn boek ontdekte ik dat leven met de dood niet alleen gaat over het toelaten van kwetsbaarheid. Het gaat ook over het aan gaan van openhartigheid. Open hartig zijn en leven. Met open hart het leven tegemoet treden.
Openhartig delen. Open hartig heb ik dit jaar gedeeld en geschreven. Schaamteloos soms. Dwars door de schaamte heen. We komen in leven en werk veel momenten tegen dat de schaamte ons remt of maakt dat we dicht gaan in plaats van open. Er zijn onderwerpen die mensen niet kunnen verdragen. En juist daarom moeten ze gedeeld worden. Omdat het anders onverdraaglijk blijft. Privé kan dan heel erg in je eentje zijn.
Zijn dood is onverdraaglijk. ‘Ik heb er vrede mee’ is een zin die niet bij mij past. En toch is het goed. Het is goed zoals het is. Ja zijn leven was te kort. En ik mis hem. Maar ik wil niet alleen stil blijven staan bij zijn gemis. Daarmee doe ik hem tekort. Hij was er. En hij was goed. Ik wil met een glimlach bij Giorgio kunnen zijn. Bij de lichtheid die de dood ook brengt. De nieuwe orde in mijn leven. De dood maakt het leven zo de moeite waard. Geeft zoveel nieuwe andersoortige ruimte. En dat heb ik aan hem te danken.
Soms denken mensen dat ik jaloers op ze ben. Omdat zij wel een ‘compleet’ gezin zijn. Of omdat hen nooit iets ergs is overkomen. Maar ik zou met niemand willen ruilen. In al het verdriet en gemis en rouw en ellende kies ik uit de stapel, nog steeds mijn eigen leven. ‘Alleen ruilen met mezelf van toen alles nog gewoon was, zei ik vorig jaar nog tegen iemand. Dat wil ik dan nog wel. Als dat nog in de stapel zit.
Deze laatste weken van dit jaar. Komt het besef binnen dat ik ook niet meer met mezelf van toen zou willen ruilen. ‘Heel is inclusief kapot’, schreef iemand me ooit, en ik voel me heler dan heel. Ik ben heel gelukkig met onszelf en met ons leven. Ik heb een diepere laag gekregen en tegelijkertijd is het luchtiger geworden. Ben ik luchtiger geworden. Lichtvoetig Zwaarwichtig krijgt levensechte inhoud en betekenis. Ik zeg het niet alleen. Ik ben het. Ik werk het. Ik leef het. Steeds meer. Midden in ons gelukkig leven.
Ook straks ga ik het nieuwe jaar gelukkig en openhartig tegemoet. Een jaar vol van weer nieuwe orde en ruimte.
En als jullie dit lezen maken Alex en ik een rondreis door Vietnam.
Leuk meisje,
prachtige vrouw,
alles wat ze nu heeft
Is wat ze hebben wou
Ik ben Sandra van Kolfschoten (@svankolfschoten) Organisaties vragen mij wanneer meer van hetzelfde niet meer werkt en er nieuwe ruimte nodig is. Die ruimte maak ik het liefst in het onderwijs. Daar ligt mijn hart. Ik organiseer het graag Lichtvoetig Zwaarwichtig .
Behalve adviseur, spreker en schrijver ben ik moeder van Alex (10) en jonge weduwe van Giorgio (voor altijd 35).
www.middeninonsgelukkigleven.nl
Mooi
Ik vind jou ook een leuk meisje én een prachtige vrouw…
PrachtKracht.
Weer zo’n parel van een zin een nieuw mijn moment, heel is inclusief kapot. Dat valt niet te ruilen.
Met de stekels helemaal af!
Prachtig Sandra. Wat een hoopvol verhaal. Dank je wel voor je inspiratie.
Prachtig Sandra. Je bent de optelsom van de ervaringen die je meemaakt.
Sjonge
Wat fijn om te lezen dat het stapje voor stapje iets beter met je gaat, liefs Harmke
Aanvaarding is een groot goed en ’t gemis mag er evengoed zijn. Prachtig Sandra…
Prachtvrouw!
‘Heel is inclusief kapot’.
Zó krachtig, zó mooi…
Wat schriijf je mooi! Jouw verwoording van deze voor mij herkenbare gevoelens geven mij rust en aanvaarding! Dankjewel!! And have a wonderful time in Vietnam! ?
Jij kunt die dingen zo mooi verwoorden! Dank voor het delen Sandra!
Zo dichtbij mogelijk willen zijn…
2011. Mijn moment. Onverwachte liefde dat groter en groter groeide. Vijf jaar, je hebt je leven dapper opgepakt op na Groot Verlies met Klein Geluk. Ik moet beginnen met lijmen van het mijne. De randjes van de gruzelementen zijn scherp. In plaats van net als jij te genieten van een geboekte reis in Zuidoost Azië nam ik afscheid. Ik hoop die reis ooit alsnog te kunnen maken en die liefde niet tekort te doen.
Jouw woorden inspireren me maar dringen tegelijkertijd niet door. Ik weet het en ik weet niets.
Dank voor jouw verhaal Sandra, je hebt vermenigvuldigd door te delen.
Wens je liefs en licht. Lieve meer dan in naam genoot. Het cliché van Tijd is geen cliché. Ik heb mijn tijd genomen en gekozen en kan m nu ook steeds beter invullen en gaan. Ieder doet dat op zijn eigen manier en wijze. Ik wens je het pad dat jou het beste past xx