Sjoerd Weikamp

‘En dan word je opeens blij van 4 mei…’

Mijn dochter Mirte (bijna 2 jaar) maakt van alle momenten en indrukken natuurlijk per definitie bijzaken. Toetreden tot de Raad van Commissarissen van mijn grote liefde De Graafschap en daar #mijnmoment over schrijven…nee, te voor de hand liggend. Ook de boodschap dat er een tweede Mirte aan komt…ik vind het te makkelijk tussen al die indrukwekkende verhalen op deze site. Dus zette ik op 4 mei doelbewust al om 19.55 uur onze ramen en deuren open.

Een auto op de Kennedylaan, één van de drukste wegen in Doetinchem, stopt. Banden half op het fietspad en half op de weg. Een man stapt uit, legt zijn hand op zijn dak en is twee minuten stil. Twee minuten lang rijdt er geen auto door de straat waar ik woon. Geen één. Er rijdt al helemaal geen groep jongeren schreeuwend op fietsen voorbij. Scooters en brommers behoren even niet meer tot de populatie voertuigen in mijn mooie stadje. Het potje voetbal op het plein stopte al ver voor de 2 minuten stilte. Er wordt helemaal geen grasgemaaid en tegenover ons woont een stel van 25, ook zij hebben de vlag halfstok hangen, net als 80% van de straat. De AEX, de huizenprijzen, stickers van Wilders, het zijn allemaal geen graadmeters met hoe het met ons land gaat. Die 2 minuten stilte wel. En ook al gaat mijn zicht en gehoor niet ver, maar in mijn straat, mijn stad, was het stil. Het geluid van respect. Het geluid van rekening houden met.

Een dag later was daar Martin, misschien wel de beste horecaman van Nederland omdat alles in die man en dus ook zijn hospitality echt is, met een foto op Facebook. Hij was op dinsdag aanwezig geweest bij een herdenking bij het Joodse monument in Doetinchem (overigens een stad waar het centrum in de oorlog volledig is weggebombardeerd). Daar werden tientallen rozen neergelegd. Toen hij het weekend daarop na 3 nachten werken langs het monument fietste, lagen al die rozen er nog. Hooguit de wind had er een paar dichterbij elkaar gelegd…

bloemen

We deelden die gedachte online. Mijn stilte en zijn bloemen. Dat zorgde in no time voor een offline groepje van mannen en vrouwen, die zo rond hun 30e / 40e levensjaar samen concludeerden dat het maar eens afgelopen moet zijn. De midlifecrisis voor zijn en de negativiteit (let op: hier staat niet het woord kritiek, want dat is namelijk een groot goed) voorbij. We zorgen nu met Gunnetoe.nl (Achterhoeks: ik gun ’t oe) op regelmatige basis voor positiviteit en zetten aan tot gunnen. Als beeldmerk kozen we voor een indiaan op klompen: Achterhoeks en dus echt en Indiaan en dus klaar voor een rechtvaardige strijd. Onlangs drukte een bedrijf gratis 2000 kleurplaten, die verdeelde een aantal Gunnetoe-ers onder scholen, om ze vervolgens weer in te zamelen en te verdelen onder ziekenhuis, bejaardencentra en dergelijke instellingen. Tot tranen toe waren de mensen daar geroerd. Kosten: 0 euro, opbrengst prachtige indrukken, prachtige momenten!

Dus vanuit mijn meest naïeve Achterhoekse inborst: ik werd blij van 4 mei en trok op die dag de conclusie: het gaat helemaal goed komen, we worden weer een leuk land, maar dan moet je er wel zelf iets aan doen.


Mijn naam is Sjoerd Weikamp (34, @TjibbeDtc), mede-eigenaar van EventBranche.nl. Voormalig ‘1 vd 11-eigenaren’ van café Hattrick, tennisser, voetballer en verliefd op Houkelien en mijn dochter Mirte en in iets mindere mate van De Graafschap. ‘Alles is mooi, tot het tegendeel bewezen is.’

23 gedachten over “Sjoerd Weikamp”

  1. Avatar foto
    Loes van der Meijs

    Trots op je,Tjibbe!! En met jou op alle verschillende, leuke, lieve, kritische maar respectvolle Doetinchemmers!

  2. Fijn tjibbe dat je me weer weet te raken met positivisme en mooie manier van schrijven.
    Een leuker Nederland begint bij je zelf.
    Hulde.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven