Sytske Roskam

Vrijdagmiddag. Ik kom Bruno tegen op de Hoogstraat in het centrum van Den Haag. ‘Zin in vanavond?’ vraag ik. We praten over de avond die hij organiseert. Hij gaat drie mensen interviewen over reizen. Met potlood staat deze avond al in mijn agenda, maar door deze ontmoeting op straat besluit ik naar Reis, Kijk en Luister te gaan.

Ik luister die avond. Af en toe pak ik mijn notitieboekje erbij en schrijf of teken. Ik noteer woorden en flarden van zinnen…. stilte, alleen zijn, rust, het verschil tussen wonen en reizen in een ander land, op zoek naar je eigen reis, bij jezelf komen, aarden (!), inzichten, jezelf leren kennen – van je leven díe reis maken die er voor jou is.

Allemaal losse woorden, zinnen die niet van mij zijn. Een mix van wat de geïnterviewden vertellen in antwoord op de vragen van Bruno van den Elshout. Drie mensen vertellen; over een reis die zij maakte naar verschillende woestijnen op de wereld, een reis die hij gaat maken naar de jungle van Brazilië, en via skype praten we met haar over reis en verblijf op een Canadees eiland. Er zitten veel overeenkomsten in de verhalen. En weerklank. De woorden landen bij mij.

Ik teken ook. Een rij met stippen, als punten op een tijdlijn. Een grote pijl eronder die de punten passeert en aan het einde buigt en naar de punten wijst. “Pas achteraf kan je de dots connecten.”

Deze vrijdagavond bracht geen donderslag bij heldere hemel, niets wat ik niet al dacht te weten of ooit iemand anders hoorde zeggen. Geen overdreven groot gevoel. Denk ik.

Maar wat? Wat dan toch? Waarom zou dit Mijn Moment dan zijn? Om twee redenen. Omdat dit jaar mij overkomt, weer. De tijd passeert, lijkt soms stil te staan en gaat dan weer in razende stappen voort. En ik sta daartussen, of daarbuiten. Ik sta buiten de tijd en deed voor mijn gevoel even niet mee. Dat levert geen momenten op, geen Mijn Moment. Tot ik vrijdagmiddag, naast de toevallige ontmoeting met Bruno, besluit dat ik een Moment nodig heb. Ik maak deze avond Mijn Moment. En dat moment komt dan ook.

Tweede reden is dat wat ik hoorde ook landde. De woorden die ik hoorde, verhalen en inzichten over wat reizen met je doet, hoe het zicht op jezelf geeft, jezelf doet leren kennen. Leven is onderweg zijn, je eigen reis maken. Dat is wat ik hoor maar vooral voel die avond. Het verschil tussen iets weten, en een groter innerlijk weten, een echt besef.

Ik maakte mijn moment op vrijdag 9 december 2016. Het moment is daar als je zelf ook aanwezig bent.

Ik ben Sytske Roskam (@CultureS). Ik ben eindredacteur en blogger. Ik schrijf, fotografeer en deel dit soms. Hou mij bezig met social media en communicatie, ook voor anderen. https://sytskeroskam.wordpress.com

1 gedachte over “Sytske Roskam”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven