Ik heb niet spectaculair veel met kerst. Van mij mag het best overgeslagen worden. De hysterie over twee dagen eten, familieruzies en wie de mooiste boom heeft voelt voor mij hetzelfde als Valentijnsdag: mij niet bellen. Elk jaar heb ik het bovendien zo druk in de periode voor kerst dat ik amper door heb dat kerst er al weer is. Dus echt genieten vooraf is er ook niet bij. Om die reden, en andere, heb ik nooit een kerstboom gehad. Ik zou er toch niet van genieten, was mijn indruk. Daar schreef ik op mijn eigen blog vrij recent een stukje over. Maar, het kan verkeren.
Ik heb dit jaar een boom. Heel pimpel boompie zelfs: weliswaar een nepperd, maar met felroze ballen, kolibries met pailletten, gouden piek en felroze slinger en zo nog wat accessoires is het een blitse toestand. Met mijn decoratie-skills blijkt weinig mis, wie had dat gedacht (ik niet). En die boom kwam er 1 dag na het schrijven van mijn stukje erover. Hoe we er precies op kwamen heb ik denk ik verdrukt, maar puntje bij paaltje vond mijn date dat ik een kwaliteitsboom verdiende en sleurde me mee naar een tuincentrum in Aalsmeer.
820 likes later vond het internet dit zo’n goed verhaal dat ik twee dagen lang heb gedacht dat ik GeenStijl had gehaald met deze tweet. Had me niks verbaasd, want twee keer de kerstroute van een tuincentrum lopen (omdat de date zelf uiteindelijk ook nog kerstspullen moest halen) haalt ook alle gevoel voor stijl wel uit je. Ik ben blij dat ik voorlopig niet meer zoiets hoef te doen…ik kan nog wel een heel blog vullen over de treurnis van kerstroutes in een tuincentrum.
En wat er toen gebeurde…
Insta-famous! Denk je nu: nou en? Even voor het perspectief: diezelfde week moest ik na 5 dagen spanning en ellende afscheid nemen van m’n kat (Milo, 6jr). M’n maatje, beste vriend en grote liefde, die veel te kort bij me is gebleven. Ik wilde eerst over dat moment schrijven. Het moment dat ik hem moest laten gaan. Daar is het echter nog te vers voor en ik wilde uit mijn verder toch al belabberde jaar een moment kiezen dat even een lichtpuntje bracht. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb me afgelopen week verbaasd over de flexibiliteit van de menselijke geest. Dat je je tegelijkertijd intens bedroefd kunt voelen en pijn kunt hebben, maar ook warm kunt worden van de leuke reacties op een ogenschijnlijk triviale gebeurtenis en je eigen gevoel daarbij. Dat je fijne herinneringen kunt maken, terwijl je tegelijkertijd ook een van de meest pijnlijke gebeurtenissen opslaat.
Dat gezegd hebbende: ok, zo’n boompie is toch wel gezellig. En ja, de date ook 😉
Heerlijk, momenten vol hoop en humor. Ik gun je er veel van!
Heerlijk verhaal Annelies, en mooi hoe de psyche werkt, zware thema’s in balans met lichtvoetigheid. ♥️
Ik wens je een leven vol gezelligheid en heel veel karren vol meuk met de deze date!
Ah. Humor, liefde en een katvormig gat. Liefs en sterkte.
Ach, Milo, wat vreselijk verdrietig.
En wat fijn dat die knalroze boom er is. En die date natuurlijk:-)
Heel erg fijn! Lichtpuntjes..
Fijne positieve energie dame ! Staat je goed ! #leef
Mooi verwoord hoe je van ellende en verdriet in euforie kunt belanden binnen een paar dagen.
En met al die lampjes krijg je meer lichtpuntjes dan je in eerste instantie verwacht.
Kijk maar uit met het boompje. Voor je het weet komt er ook een huisje. Ik zag dat je al aan het rondneuzen was…
Haha ja, boompje is er nu ook, naast het beestje (#2) en op zich was het huis er al, maar wie weet wat 2022 brengt… Best wel zin in!
Erg leuk verhaal. Kan mij voorstellen dat je er even over moest nadenken, zeker met deze conflicterende gevoelens. De kerstbomenmarkt heeft nu nieuwe lading voor mij gekregen 😉
Het was een jaar vol conflicterende emoties, dit moment bracht dat even heel goed samen ter illustratie. Grappig, heel veel mensen hadden geloof ik zo’n dergelijke herziene blik op de kerstbomenmarkt.