Diana de Groot

De aanloop naar mijn moment startte eigenlijk al een aantal jaren geleden. Met honderden creatieve lampjes in mijn hoofd zat ik klem. Lange tijd gevangen in het keurslijf van een organisatie. Enerzijds dankbaar voor het salaris wat elke maand op mijn rekening gestort werd en aan de andere kant doodongelukkig omdat deze ‘jas’ me al zolang niet meer paste. Ik wilde niet murw geslagen worden. Niet verstenen, maar ontwikkelen en groeien. Mijn loondienst schulp was te klein. Het was tijd voor een grotere en mogelijk zelfs andere behuizing. Het werd tijd dat ik deze feiten eens onder ogen durfde te zien. Sterker nog, er naar te handelen. Maar hoe?

Piekerfase 1 werd doorlopen, waarna dezelfde cirkel keer op keer opnieuw werd afgelegd. Angst voor het onbekende. Bleef ik vasthouden aan de gouden draadjes? Mijn zekerheden? Verantwoordelijkheden ten opzichte van mijn kinderen? Het wikken en wegen kreeg vat op mijn emotionele en daardoor fysiek gestel. Er moesten knopen worden doorgehakt wilde ik niet voor langere tijd ziek geraken. Dat gebeurde vorig jaar. Half juli 2016 schreef ik mijn bedrijf UITverGROOT in bij de Kamer van Koophandel. Naast mijn bedrijf bleef ik ook taken verrichten voor mijn werkgever. Dus een beetje voor mezelf en een beetje voor mijn werkgever?

Dat bleek niet te werken. Half werk. Daar ben ik niet van. En ten slotte ligt mijn hart volledig bij UITverGROOT. Alle inspiratie en energie gingen op aan het neerzetten van mijn eigen bedrijf. Bijzondere ontmoetingen en samenwerkingsverbanden ontstonden. Ik ontwikkelde trainingen en workshops, gaf coachsessies en liet een website bouwen. Dat alles leverde zowaar tal van prachtige opdrachten op waarin ik mijn hart en eigenheid kon stoppen.

En zo krijgt UITverGROOT steeds meer vorm. Mijn inzet in het afgelopen jaar werpt vruchten af. Een inzet die nauwelijks te combineren valt met de verantwoordelijkheden ten aanzien van mijn werkgever. Op gezette tijden voer ik gesprekken met mijn manager. Zo ook op een willekeurige dag afgelopen november. En ineens floept het hoge woord eruit. Vanzelfsprekend en overtuigd vertel ik haar dat ik begin volgend jaar definitief ontslag neem. Om verder te kunnen bouwen aan mijn droom. Met het helpen van bedrijven of individuen om via het (persoonlijk) verhaal tot de kern van hun boodschap te komen. Een verhaal dat anderen wakker schudt en zorgt voor een identiteit om trots op te zijn. Omdat verhalen inspireren en motiveren. Zorgen voor begrip en een bijdrage leveren aan het realiseren of versnellen van veranderingen. Ongeacht in welke vorm. Daar wil ik mee verder. Dat is mijn droom.

Mijn beslissing is genomen. Van ruim 30 jaar vast inkomen naar geen garantie op inkomen. Ik geef toe dat ik angst had voor het onbekende, maar die zette zich in het afgelopen jaar steeds meer om in nieuwsgierigheid. Alsof ik mezelf aan het heruitvinden ben. Dat ik nu in alle vrijheid kan doen wat ik leuk vind, waar ik goed in ben en waar ik energie van krijg. Op mijn eigen manier. In dingen waar ik in geloof. In een jas die mij past. Het zorgt er allemaal voor dat ik niet anders kan. Ik moet verder! Om te kunnen groeien!

Ik ben Diana de Groot, eigenaar van UITverGROOT – verhalen die veranderen, vernieuwen & verbinden. Voor een identiteit om trots op te zijn www.uitvergroot.nu