Harmke Oudenampsen

Een moment dat niemand opviel, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Geen vriend, familielid of collega zag het toen ik de foto op Facebook en in vriendenapps plaatste. Toch was dit voor mij het meest ontroerende moment van 2016: onze eerste foto als samengesteld gezin op vakantie in Italië.

Het is natuurlijk niemands droom om een samengesteld gezin te zijn. Het is niet zoals het ooit bedoeld is, maar als het gebeurt dan is het voor iedereen wennen. In 2016 heb ik samen met René een huis gekocht. Een liefde zoals ik dacht ‘m nooit meer mee te maken. Herkenning op alle fronten. Nog nooit in mijn leven heb ik me bij iemand zo op m’n gemak gevoeld.

Mijn kinderen (van 12, 10 en 8) vinden hem wel cool, hij is namelijk een computernerd. Hartstikke handig als je mobiel stuk is of je wilt leren programmeren. Met zijn dochters (5 en 7) ging het bijna vanzelf. De jongste kwam bij mij zoveel mogelijk knuffels halen. Dat kwam goed uit, want ik ben dol op knuffelen.

Totdat mijn kinderen het opeens niet zo leuk meer vonden: “Waarom zit ze zo vaak bij jou op schoot? Jij bent onze moeder!” Dat kwam wel even hard aan. Ook de praktische kanten van het samengestelde gezin bleken best lastig. Hoe reageer je als je oudste stiefdochter met een lachend gezicht een pak hagelslag op haar boterham uitgiet? Wat zeg je als je kind zich schaamt, omdat anderen misschien wel denken dat René zijn vader is? Ze begonnen steeds vaker te vragen wie de baas is in huis, de oudste (ik) of de grootste (René).

Met de wetenschap dat 60% van de samengesteld gezinnen uit elkaar gaat en dit wel het laatste is wat we onze kinderen aan willen doen, besloten we deskundige hulp te vragen. Dat bleek de slimste zet van 2016.

Hier leerden we hoe stiefmoeders in de valkuil stappen van ‘alles goed willen doen’ en hoe stiefvaders geneigd zijn zich terug te trekken. Dat we de bloedlijnen moeten respecteren. Dat een vader en moeder in een kerngezin samen hun kinderen kunnen corrigeren, maar dat in een samengesteld gezin voor geen meter werkt. Je moet allebei tijd maken met je eigen kinderen. Dus werden we een beetje twee één-oudergezinnen in één huis en maakten we nieuwe huisregels. Die duidelijkheid gaf rust. Je hebt maar één papa en één mama. En op je best wordt de stief een soort goede vriend waarbij je terecht kan voor advies of hulp.

Dus toen er geen onvertogen woord viel en we opeens met z’n zevenen op de foto stonden, raakte me dat enorm.

In 2016 hebben we de basis gelegd voor onze toekomst samen. Stutten, afstoffen en updaten. We hopen in 2017 weer ruimte te krijgen voor gewone-mensen-dingen. Een beetje saai graag, lijkt me fijn.


Harmke Oudenampsen is eigenaar van MediaShot, ze maakt online video’s, geeft  trainingen filmpjes maken en is freelance video-redacteur bij het NOS Journaal.

14 gedachten over “Harmke Oudenampsen”

  1. Supergoed dat je hulp hebt ingeschakeld! Als kind van iets vergelijkbaars kan ik anderen alleen maar aanraden niet aan te lopen modderen met dat soort dingen. Komt wel goed met jullie, als de liefde er maar is en die is er!

  2. Hoi
    Ik ken jou en je gezin niet. Maar je verhaal ontroert. Ik ben leerkracht en zie veel “samengestelde” gezinnen. Gescheiden mensen die denken/hopen op dezelfde voet door te kunnen gaan als ze een andere partner vinden. D
    Het is verdrietig kinderen daarin te zien “zwemmen”. Ik deel je verhaal als opsteker en aanrader voor deze gezinnen. Ik wens jullie een saamhorig en liefdevol 2017!?

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven