Harmke Oudenampsen

Harmke Oudenampsen, journalist, columnist

Ongelofelijk nieuws

Twijfel. Zal ik het doen of niet: schrijven over datgene wat mij echt het meest heeft geraakt in 2011. Normaal schrijf ik alleen over dingen die mij bezig houden, zoals het nieuws. En dat was dit jaar ongelofelijk. Dus twitterde ik me suf over de Arabische Lente, schrok ik me rot van de enorme watermassa die Japan overspoelde en moest ik mezelf in de arm knijpen om te geloven dat Breivik het echt zo gepland had.

Soms kun je nieuws alleen bevatten als het in kleine stukjes binnen komt. Zo wordt in Almelo begin december een 18-jarig winkelmeisje dood geschoten door haar ex-vriend. De dag erna doe ik eindredactie bij TV Oost. Via twitter vind ik een ooggetuige die op het moment van de moord bij de kassa staat. Wat ze vertelt is zo heftig, dat ze nog nauwelijks beseft dat het echt is gebeurd. Haar feitelijke reconstructie maakt dat je in ieder geval snapt hoe het is gebeurd, een begin van verwerking.

Ook dichter bij huis krijgen we dit jaar met ongelofelijk nieuws te maken. Na twee jaar intense pijn, operaties en behandelingen, krijgt mijn lief te horen dat het niet meer goed komt met zijn rug: “Jullie moeten leren leven met een handicap.” Kedeng! Dicht slaat de deur naar de afdeling ‘Hoop op verbetering’. Daar zit je dan, als ouders van drie jonge kinderen, allebei een eigen bedrijf. Terwijl ik begin dit jaar het beroep van mijn man nog heerlijk heb uitgemolken als blogger voor Linda Magazine, wordt onze wereld snel kleiner. Om mij heen zie ik mensen groots en meeslepend leven: filmend op het Tahrir-plein, shoppen till ze droppen en al facebookend foto’s sturen uit exotische oorden.

En het gekke is: ik voel geen steek jaloezie. Sterker nog, we genieten alleen maar intenser van de dingen die we wel kunnen. Beperkingen hebben zo hun voordeel, hoef je ook niet zoveel moeilijke keuzes te maken. Zwarte humor: we zijn er dol op.

Het antwoord is dus ja. Bij deze heb ik geschreven wat mij persoonlijk het meest heeft geraakt in 2011. Het nieuwe jaar zal voor ons deels in het teken staan van revalidatie en pijnvermindering. Maar er is ook goed nieuws. Ik ga meer webfilmpjes maken, twitterworkshops geven en ben samen met collega’s een nieuw bedrijf aan het opzetten waarin het organiseren van publiciteit een grote rol gaat spelen. Dus maak je geen zorgen, voortaan blog ik weer alleen over alles wat mij verder bezig houdt: werk, regionaal, landelijk en internationaal nieuws. En blijft datgene wat mij persoonlijk het meeste raakt, weer privé.

www.hoacom.nl

10 gedachten over “Harmke Oudenampsen”

  1. Avatar foto
    Harriet Kollen

    Intens verhaal! Mooi hoe jij het beschrijft dat jullie samen sterker zijn dan tegenslag! dat is levenskunst!

    Groet Harriet

  2. Zo herkenbaar, voor mij. En wat heftig om om te moeten gaan met ziekte/handicap. Het heeft bij mij heel veel teweeggebracht omdat het iets is dat voor altijd boven mijn hoofd blijft hangen al heb ik er geen last van in mijn dagelijkse leven.
    Weet je wat ik denk? Dat dit verhaal heel veel mensen zal inspireren. Door hoe open het is, en door hoe jullie omgaan met wat er gebeurt.
    En by the way, dat we-zijn-zo-blij-met-zijn-allen-en-delen-dat-altijd-maar-delen-niet-als-het-minder-gaat zou ook eens moeten stoppen. Maak ik me soms ook schuldig aan. Dat ergert me ook zo enorm (als we het er toch over hebben) in al die vrouwenbladen, vooral die voor ‘moeders’. Blehhhh.

  3. Avatar foto
    Jeanet Schuurman

    Hoi Harmke. Mooi verhaal, en herkenbaar. Ik wens jullie alle goeds voor 2012!! En van je hela hola…….
    Liefs, Jeanet

  4. lieve Harmke, eigenlijk voel ik ’t als inbreken … ken je niet ,maar las je verhaal via @marcdubach. Vind ’t groots dat je zo eerlijk over je gevoelens en verdriet vertelt.
    wens jou en je lief alle goeds voor 2012! je bent ’n ‘de moeite waard vrouw’. salut,nolly

  5. Bijzonder om de verhalen achter de journalist te lezen… Ons privéleven houden we graag verborgen. Sterkte met de revalidatie en blijf dicht bij elkaar! Een goed 2012, Harmke.

  6. Avatar foto
    Caroline Berkhof

    Wat hadden we een lol op twitter tijdens de uitzendingen van #bzv begin dit jaar. Jij met je nuchtere observaties en rake columns in Linda. Ik weet nog dat ik een keer zei dat je “ons boerzoekende vrouwen” de ogen uitstak met je verhalen over jouw allerleukste boer.
    En nu dit…daar ben ik al een week een beetje stil van. Ik wens jou en je allerleukste man heel veel kracht en liefde. Als de stroom sterk genoeg is vindt ie altijd z’n weg! Ik heb er alle vertrouwen in.

  7. Dank voor al jullie mooie woorden, blijkbaar vinden veel mensen het geen probleem over prive te schrijven, voor mij was het een grote stap, maar heb er geen spijt van. Sterker nog, het heeft me veel gebracht, vooral ontroering. En dat is mooi.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven