De verhuizing van 2012 heeft voor meer verandering gezorgd dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Het heeft me terug gebracht naar de basis op meer dan een gebied. Content, geen ander woord voldoet. Dagen vloeien in elkaar, maanden aaneengeschakeld zonder opzienbarende hobbels of gedoe. Elke werkdag genieten van de reis, werken zonder stress en rust en genegenheid thuis. Ontelbare momenten van intens geluk. Kleine dingen, ooit uit het oog verloren, staan weer op mijn netvlies gegrift. De warmte en de hartelijkheid die ik ontvang van de mensen om mij heen, familie, vrienden, oude bekenden. Het maakt het af. Volledig opgaan in de zo vertrouwde omgeving met al haar charmes zonder de minpunten te verloochenen. Er zijn niet genoeg woorden voor, het is met geen pen te beschrijven en ik kom clichés te kort om de blijdschap die ik voel, de intense vreugde weer verbonden te zijn met mijn geboortedorp, uit te leggen aan al die mensen die vonden dat ik te veel (woon) genot achter liet voor een dorp zonder toekomst.
Er was een minpunt dit jaar, een dieptepunt dat uiteindelijk uitmondde in “het moment”.
De man in mijn leven werd per brief gesommeerd zo spoedig mogelijk contact op te nemen met de huisarts. Er was niet veel mis tot op dat moment, de klachten die hij heeft zijn er al langer en je maakt je dan ook niet druk. Totdat je bij de arts aanschuift en te horen krijgt dat de waardes die in zijn bloed zijn ontdekt duiden op een tumor. Dan maken je hersenen overuren. Terwijl de binnenkant schreeuwend een uitweg probeert te zoeken, blijft je uiterlijk onbewogen. Geruststellen, voorbeelden van zaken die wel goed aflopen naar voren halen en steeds blijven geloven in een goede afloop. Iets anders is er niet, tenzij je wilt verzuipen in doemscenario’s
Je wordt als een torpedo een traject ingeschoten en voor je het weet zit je in een wachtkamer voor een ongelooflijk pijnlijk onderzoek. Een grote hoeveelheid ´hapjes´ uit het zieke weefsel moeten helderheid brengen.
De dag van de uitslag komt snel en juist nu zou je het nog wel even willen uitstellen want wat als?.. De vriendelijke arts tegenover je draait er niet lang omheen en dan valt het woord “goedaardig” Het lijkt wel of je de laatste weken alleen maar je adem ingehouden hebt. Opgelucht adem je uit. Goedaardig! Geen einde oefening, geen nare behandelingen, maar gewoon samen naar huis.
Een moment, een heel klein moment in een heel jaar van 365 dagen dat ik vol blijdschap groots uitroep tot ´ons moment 2013´
Ik ben Marloes Lammers, Kirchröadsjer meadsje, secretariaatsmedewerkster bij Scarabee Logistic Systems. Verliefd op Limburg, leg graag vast wat mijn ogen zien, ga dansend door het leven en draaf (af en toe) door.
Blij voor je dat je ’thuis’ bent.
Fijn Marloes.. Oef! Mooie post.
O, wat een angstig verhaal maar gelukkig met happy end! Geniet nu met dubbel zoveel plezier van het (Limburgse) leven!
*mooi!*
Prachtig moment! Je kunt verder gaan met dansen…. Samen!!!
Sjun Marloes, Carpe Diem, dat was de slogan van mijn broer, die jammer genoeg wel een slecht bericht te horen kreeg.
Goedzo , blijf kijken en dansen !
wat een moment -eentje om ff bij stil te blijven staan voordat je weer met een “dansend”hart de deur voor 2014 open kunt doen
Wat mooi dat je dit met ons wilt delen. Ik ben blij voor jullie samen. Veel geluk!
Mooi, lieve Marloes!!
mooi geschreven zo vanuit een goed hart. ik wens jullie een mooi maar vooral een gezond 2014. liefs gerda
Mooi, bijna net zo mooi als de dagelijkse instagram foto’s die dagelijks uit het zuiden tot ons komen 🙂
o marloes, wat een kei ben je in het verwoorden van hoe je jezelf voelt! en wat een liefde je voelt voor je man! daar kunnen heel veel een voorbeeld aan nemen! liefs van ons!
Wacht maar, ik kom. Misschien niet vandaag of morgen al, maar ik kom. 🙂
Schrik.
En wat mooie die diepe tevredenheid die ik lees.
Mooi stukje, ik had een soortgelijke ervaring afgelopen jaar. Gelukkig met dezelfde uitkomst. Dikke kus. x
Hoe herkenbaar dat thuiskomen! En wat een schrik, blij dat het een goede uitkomst had. Welkom thuis!
Zo blij voor je dat je eindelijk weer thuis bent gekomen! Het is je zo ontzettend gegund lieve Loes! xxx
Altijd blijven geloven in de goede afloop! Fijn dat aan de onzekerheid einde is gekomen. Moet heftig ‘moment’ zijn geweest. Alle goeds voor 2014!
Pfew wat fijn die goede uitkomst. Vrijwel dagelijks geniet ik mee van je grote genieten van terug op de geboortegrond. Dankzij de digitale snelweg ben je nooit ver weg, al mis ik je zachte G en ga ik voor live koffie & klets in 2014!