Zoeken naar lichtpuntjes in deze bizarre tijden, waar tegenstanders elkaar te vuur en te zwaard bestrijden, is haast niet meer te doen. Mijn man blijkt tot dor hout te zijn gedegradeerd en ook ik ga die richting langzaam op. Juist omdat ons leven zo totaal anders is dan anders, lijken de maanden in elkaar over te gaan zonder noemenswaardige momenten. […]
Marloes Lammers: Jack Lees verder
Het is alweer 7 jaar geleden dat wij, Coen en ik, vertrokken uit Arnhem om ons weer te vestigen in mijn geboortedorp Kerkrade. Niet de meest opvallende plek in de Limburgse heuvels, maar wel mijn plek. De plaats waar ik opgroeide, waar familie en vrienden woonden en waar onze kinderen geboren werden. Thuis dus. In deze 7 jaar heb ik
Op een prachtig ochtend in augustus sluiten wij ons aan bij een groepje wachtenden op de hoek van het plein. Een kleine koffer, een tas en een wandelstok. Meer denken we niet nodig te hebben bij deze volgende stap in ons leven. Wat een jaar geleden nog ondenkbaar leek gaat nu toch echt gebeuren. Een bus met vreemden neemt deze
Toen eind november de uitnodiging voor “Mijn Moment 2015” in de digitale brievenbus plofte had ik in eerste instantie de neiging om vriendelijk te bedanken en de uitnodiging af te wijzen. Niet omdat er geen noemenswaardig momenten te vinden zouden zijn in het afgelopen jaar, integendeel, maar de gruwelijke en mensonterende gebeurtenissen wereldwijd hebben mij lamgeslagen. Er is geen overtreffende
Op zoek naar ‘het ‘ moment bladeren ik door mijn digitale fotoalbums en kom tot de conclusie dat ik ruim twee jaar na de ‘grote verhuizing ‘ nog steeds het gevoel heb op vakantie te zijn in eigen land. Niet langer deel uitmaken van een anonieme massa, maar onderdeel zijn van een hechte gemeenschap, heeft rust gebracht. Het was geen
De verhuizing van 2012 heeft voor meer verandering gezorgd dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Het heeft me terug gebracht naar de basis op meer dan een gebied. Content, geen ander woord voldoet. Dagen vloeien in elkaar, maanden aaneengeschakeld zonder opzienbarende hobbels of gedoe. Elke werkdag genieten van de reis, werken zonder stress en rust en genegenheid thuis. Ontelbare
Eind 2011 had ik me voorgenomen om 2012 het jaar van ‘go with the flow’ te laten zijn. Geen grote veranderingen, geen onvervulbare wensen of dromen meer najagen maar gewoon met twee benen op de grond vaste wegen bewandelen. Hoe anders is het gegaan. Een moment? Eentje? Een moment dat alle andere momenten laat verbleken? Het moment dat we het
Marloes Lammers, @loesje Het lijkt een jaar van weinig stilstaan en veel hollen te zijn geweest maar misschien heb ik gewoon niet goed opgelet. Perceptie is tenslotte alles. We zijn alweer op de valreep beland zonder dat ik het gevoel heb dat ik onderweg ook nog nieuwe dingen heb kunnen ontdekken. Het lijkt een jaar van weinig stilstaan en veel
