Het is alweer 7 jaar geleden dat wij, Coen en ik, vertrokken uit Arnhem om ons weer te vestigen in mijn geboortedorp Kerkrade. Niet de meest opvallende plek in de Limburgse heuvels, maar wel mijn plek. De plaats waar ik opgroeide, waar familie en vrienden woonden en waar onze kinderen geboren werden. Thuis dus.
In deze 7 jaar heb ik het, een beetje in verval geraakte dorp, een ware metamorfose zien ondergaan. Een nieuw centrum werd gebouwd en nieuwe ondernemers openden daar hun deuren. De HUB werd gerealiseerd, een centrale plaats van ontmoeting en de plek waar bibliotheek, theater en muziekschool hun onderkomen vonden. Het bruist en borrelt.
Ons dorp werd aangesloten op de buitenring (dat ging niet zonder protest) maar wat mij betreft hebben we nu een prachtige entree met een weids uitzicht waar voorheen de verloedering toegeslagen had.
Ondertussen heb ik me aangesloten bij meerdere organisaties. Lokaal Alternatief, een van onze politieke partijen, Waarom Golfbaan Rolduc? een groep die vecht voor het behoud van natuur en cultuurhistorie rondom deze prachtige abdij, het bewonersplatform Kerkrade Oost en het als laatste, maar zeker niet als minste, het dameskoor van de kerk waar ik als kind al deel van uitmaakte.
Het dorp heeft me omarmd en ik heb me dankbaar getoond door me te verdiepen in ons dialect, dat ik automatisch weer oppikte. Beetje roestig aan ’t begin, maar al snel begon ik gedichtjes te schrijven in de taal van mijn voorouders. Aangemoedigd door mensen om mij heen die het als hun taak zien het dialect voor de toekomst te behouden, merkte ik dat het schrijven me steeds gemakkelijker af ging en dat ik mijn ziel en mijn zaligheid, maar vooral emotie, in deze gedichtjes kon leggen.
In 2017 werd voor het eerst een van mijn gedichten in het Platbook, een boekenserie die twee keer per jaar wordt uitgebracht en waaraan dialectschrijvers uit heel Limburg een bijdrage leveren, opgenomen. Ondertussen groeide het aantal gedichten die ik op facebook met mijn volgers deelde en werd de roep om een boek steeds luider.
Nog steeds niet zeker van mijn zaak, want wie zit er nou te wachten op dat gekrabbel in de marge in een dialect dat alleen plaatselijk gebruikt wordt, maakte ik een afspraak met Paul Weelen, (uitgeverij TIC). Op 16 oktober (mijn verjaardag) zaten we voor het eerst samen aan tafel en bespraken we de mogelijkheden. Dat was het moment dat 2019 voor mij onvergetelijk maakte. Ergens in het voorjaar van 2020 zal een gedichtenbundel, in het dialect maar met een mooie Nederlandse vertaling ernaast,van de band rollen.
Apetrots!
Marloes Lammers. Heel gelukkig in mijn geboortedorp in de Limburgse heuvels. Lieve man, drie geweldige kinderen en werk als officemanager voor AGVR.BV in Aken. Ik leg (bijna) alles wat ik zie vast met mijn telefoon, mijn Canon power shot of op schrift.
Geweldig Marloes, ga zo door! Ben benieuwd als bundel uitkomt.
Wat knap Marloes en ook wel heel spannend dat je je eigen gedichtenbundel aan het publiek gaat laten zien. Natuurlijk ben je daar apetrots op! Leg voor mij alvast maar 1 exemplaar opzij, want ik ben al verkocht ???
Super Marloes. Ben heel benieuwd ?
Geweldig lief klasgenootje van vroeger en nu. Zoals jij ben ook ik weer heel fier en blij terug te zijn in mijn geboorte dorp, en weer deel uit te maken van het dames koor van onze kerk.ik kan wel zeggen waar jij om geworven hebt , dank je meid het was een schot in de roos, iets waar ik iedere woensdag naar uit kijk. Hier op de Holz (heij zunt vuur heem) ,iech Vruij miech op die boch ❤️ Grusjer
Dit vind ik echt geweldig voor je Marloes, dat je al het moois wat we al van je kennen nu in een gedichtenbundel gaan zetten. Wij wachten in spanning op het voorjaar 2020.
Mooi dat je hulp van een Kirchroadsjes Jong krijgt. Neuss, Jacqueline
Wat een mooi verhaal, Marloes.
En wat spannend: je boek dat wordt uitgegeven. Ben heel benieuwd.
Marloes,
va hatse jratteleerd mit ‘t
Uvverlegke
Besjlisse
Vastlegke
Oesbringe
Anno 2020
Van Dienge
Gedichten Bundel
‘t dialèkt leëft
Geweldig Marloes
Ben heel benieuwt er na
Geweldig Marloes, daar komt ie dan je eigen gedichtenbundel. Je gedichtjes gaan nooit meer verloren. Leg ook voor mij al een exemplaar opzij. Heel veel succes met je verdere voorbereidingen.
Ik ken het gevoel van “thuiskomen”.
Dikke knuffel. Sibylle.
Wooowww; Marloes! Alweer 7 jaar weg uit Arnhem?
… mooi verhaal ook weer;) ??
wat tof!
Thuis dus, apetrots! Wat fijn te lezen.
Super trots!!!
gruètsj
Lieve vriendin, ik ben benieuwd en verheug me op jouw gedichtenband.
Mooi Marloes. Als ik aan dialect en de schoonheid daarvan denk dan is https://tsjebbehettinga.frl voor mij een voorbeeld. Veel plezier en succes hè!
Op z’n Ernhems dan maar: Herstikke goed!
Wat geweldig, Marloes. Wij kenen elkaar al zeker 50 jaar, uit de zelfde buurt, zelfde koor, kerk, de kinger kleng….. Nu weer sinds 7 jaar nagenoeg buurtjes, met d’r zelfde hingerjaad (tuin, voor de hollendere?), ons prachtige Rolduc, en ut kappelsje….
Ben nooit hier weggeweest en wil hier ook graag later mijn ogen voor goed sluiten……
Ik begrijp je gevoel voor “de heemet” en ben trots op jouw!
Ben heel benieuwd naar je bundel en schrijf me maar vast in?
Grussjer, ut Wilma
Trots op je zusje!