Zwemmen voor je leven

Zondagochtend 27 juni, Warmond, ’t Joppe. Prachtig water, nog een beetje mistig, met uitzicht op molens, koeien, bomen en ganzen, en je daar dan onderdeel van voelen: dat was mijn belangrijkste moment van het afgelopen jaar. Het was de eerste keer dat ik meedeed met een groep openwaterzwemmers. Of misschien was het echte moment de elfde minuut dat ik aan het zwemmen was (nadat ik tien minuten lang aan het stressen was). Want toen dacht ik: ‘wat is dit te gek’ en ‘waarom doe ik dit nu pas?!’.

Sinds een jaar of zes ben ik een fanatieke zwemmer, althans, ik leerde borstcrawel, ontmoette een zwemmaatje, ging op training en werd steeds fanatieker. Maar ik zwom alleen in zwembaden. Ik was altijd een beetje jaloers op die zwemmers die je zag in meertjes en de zee. Ik vond het waanzinnig gaaf en stoer, maar het leek me een beetje eng. Zo maar buiten zwemmen?! Hoe dan?!

Tot ik toevallig mijn medecursisten tijdens een training hoorde praten over een openwatertraining bij onze zwemclub. Ik trok de stoute schoenen aan, gaf me op, en zondag 27 juni was het zo ver.

Ik was superzenuwachtig. Is het niet te koud? Kan ik mensen wel bijhouden? Had ik mijn zoomers (flippers) uit moeten laten? Houd ik het wel vol? De eerste tien minuten was ik vooral bezig met de kou, mijn gebrek aan adem en of ik wel goed genoeg kon zwemmen. Maar toen vond ik mijn slag. En toen wist ik: DIT IS TE GEK. Dit is het leukste dat ik ooit gedaan heb. En ik wil het zo lang mogelijk blijven doen.

Ik geniet niet alleen van het zwemmen zelf en van de natuur om me heen, ik geniet ook van de mentale uitdaging. Ik heb geleerd dat ik best wat kou aankan. Ik heb geleerd dat ik soms mijn best moet doen om in het moment te blijven. En dat ik mezelf soms echt moet dwingen om alles los te laten – vooral de focus op snelheid – en moet focussen op de beweging. Ik leer mezelf kennen en tegelijkertijd geniet ik.

Ik heb tot in november buiten gezwommen. Altijd met een groep, inclusief ervaren trainer, en altijd een zwemboei met mijn telefoon er in. Lekker veilig en ook nog eens supergezellig. Gewoon samen genieten – er is niets leukers.

Dat moment op die zondag in juni gaf me iets waar ik de rest van mijn leven van hoop te genieten. Buiten zwemmen geeft me een gevoel van vrijheid en van overwinning. Het maakt me mentaal én fysiek sterker, maar het is vooral ontzettend leuk. Meer dan leuk – het is genieten. Een van de leukste dingen die ik ooit deed. Ik kan het echt iedereen aanraden. Dus mocht je net als ik altijd al van zwemmen hebben gehouden, zou ik het volgend jaar gewoon eens proberen ❤️

10 gedachten over “Zwemmen voor je leven”

  1. Leuk om te lezen! Ik ben in febr. 2020 begonnen met zwemmen. De eerste maanden altijd nerveus, elke keer weer, voor alles, moeilijk aan een ander uit te leggen. Ooit hoop ik ook in open water te zwemmen, maar ben nog niet zover.

    1. Het fijnst is om een beginnersgroep met trainer te zoeken, bijvoorbeeld bij een zwemvereniging in de buurt. Dan is het een stuk minder eng!

  2. Oeh……wat ongelofelijk gaaf! Ik ben een raszwemmer echt overal waar water is wil ik er in….maar de laatste 5 jaar is het gewoon niet gebeurd….ik weet niet eens of het in Drenthe kan…maar door jouw post …ga ik eens op zoek. Nou ja…niet nu….maar in het voorjaar.

    1. Ik heb van de zomer in Drenthe gezwommen. Gewoon gezocht op zwemwater.nl (de site ligt er nu uit …misschien omdat er nu niet gecontroleerd wordt?) naar het dichtsbijzijnde zwemwater. Dat zijn de meertjes die gecontroleerd worden. Ik denk dat veel mensen gewoon overal zwemmen, maar ik vind het wel fijn om te weten dat het water schoon genoeg is. Rijkswaterstaat heeft ook info https://www.rijkswaterstaat.nl/water/waterbeheer/zwemmen-in-open-water. Er is zelfs een app!

      Maar het is ook fijn om een zwemvereniging in de buurt op te zoeken en via hen te kijken waar ze zwemmen en of je mee kunt doen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven