Het jaarlijkse terugkijken is weer begonnen, stiekem open ik de mijnmoment’en van 2010 en 2011 en lees terug wat ik toen geschreven heb. Bij 2010 las ik terug dat ik genomineerd was voor een photo award bij een van de grootste muziek tijdschriften van de wereld. In September kreeg ik een mailtje van een festival, ik was voorgesteld bij hetzelfde […]
Eigenlijk goed beschouwd was 2012 een “gewoon” jaar, voor zover dat natuurlijk kan. Zo’n jaar dat voortkabbelt en plots is het eind december. Zo’n jaar waarin je je afvraagt waar zijn al die dagen gebleven? Trouwens, een jaar is voor mij geen jaar. We hebben in het onderwijs eigenlijk 2 jaren in 1. Die van vakantie naar vakantie, ofwel het
Turbulent is een understatement voor dit jaar. Mijn mooiste moment van 2012 is de geboorte van mijn dochter Anne, thuis geboren. Tegen elke verwachting (vooral die van mezelf) in na mijn vorige moeizame bevalling. Maar daar lag ze, 50 cm groot, in mijn armen te huilen. Op ons eigen bed, in onze eigen slaapkamer. Zo mooi. En toen, amper 2
Het is moeilijk om voor 2012 een moment uit te kiezen als ‘moment van 2012’, want 2012 was een aaneenschakeling van speciale momenten. Het is daarom ook prettig dat ik van Henk-Jan er deze keer twee mag benoemen. Maar dan nog, hoe maak je een keuze voor een moment? Is het winnen van een award belangrijker dan gekozen worden om
Het was een openbaring, geen goddelijke, maar vanuit mezelf. Zo eentje waar ineens de zon op je gezicht schijnt, je kriebels in je buik krijgt en denkt “dit is het, beter wordt het niet. Zo moet het zijn”. Ik was onderweg naar de gaypride. Na al die jaren aan de kant nu eens op de boot om te dansen. Het
Mijn moment… Je hebt het wel eens gehoord: “het is alsof de tijd stil stond.” Zo’n moment dat een dikke vette stip creëert op je levenslijn. Een markering die aangeeft dat het erna helemaal anders is dan ervoor. Een datum die je zonder er moeite voor te hoeven doen, nooit meer vergeet. Hij staat in je geheugen gegrift. Ik lag
Ik heb nooit kinderen gewild. Ik combineerde jarenlang bindingsangst met sensatielust. De date-koning van Eindhoven. Geen plaats voor rare baby-strapatsen. Als ik op bezoek bij vrienden hun gehannes met kinderen zag was ik altijd weer heel blij dat ik alleen naar huis kon. De definitieve binding en de verantwoording wakkerden diepe angstbeelden aan. Kinderen zijn hinderen. Totdat ik Wendy tegenkwam
Vervelende complimentjes In januari ging ik een lang weekend naar het Boost Your Business weekend in De Berghut in Oostenrijk. Op mijn 22e (nu 24) heb ik samen met mijn lief Vrouw&Passie Magazine opgezet; zonder budget of ervaring en ik merkte dat het tijd was om ‘mijn business te boosten’. Tijdens het weekend kreeg ik continue complimenten van de lieve
Enorm genieten op kleine schaal. Ik word oud geloof ik. Steeds vaker laat ik dingen aan me voorbij gaan. Ik kan en wil niet meer overal bij zijn. Ik begin hardgrondig voorstander te worden van wel afgewogen saaiheid. Ik denk maar zo: “Iemand die last heeft van saaiheid kijkt gewoon niet goed genoeg naar de mooie kleine dingen die aan
Geen nieuwe kinderen in 2012! Dat was op zich al een hoogtepunt om dat te bereiken; het huis in Noord aan ’t IJ naast Eye barst namelijk al uit zijn voegen. Otis (bijna 2) groeit niet als kool, maar als Superman op Krypton. Balou is haar tijd ver vooruit en houdt met haar bijna 3 jaar al halve One Woman
